«Η επιθυμία που οδηγεί στα άκρα»

Βουτηγμένη στο έρεβος αυτή η ρωμαϊκή τραγωδία ανεβαίνει για πρώτη φορά σε θεατρική μορφή υπό την ερευνητική και ανήσυχη ματιά του Θάνου Παπακωνσταντίνου ο οποίος αναζήτησε τις προεκτάσεις που προσλαμβάνουν οι φυσικές ανάγκες ως σύμβολα του ανικανοποίητου. Ο «Θυέστης» έχει χαρακτηριστεί το εντυπωσιακότερο από τα δράματα του Σενέκα εξαιτίας της εναργούς αποτύπωσης της διαπάλης μεταξύ των παθών και της λογικής. Αυτά είναι μερικά από τα στοιχεία που άσκησαν γοητεία στον ιδιαίτερο σκηνοθέτη ο οποίος, όπως λέει, πάντα ήθελε να το ανεβάσει επειδή βρίσκεται στον κόσμο του ζόφου. «Πρόκειται για ένα μνημειώδες κείμενο της αρχαίας γραμματείας, το οποίο δραματοποιεί τον συγκεκριμένο μύθο. Από μελέτες εικάζεται ότι ο Σοφοκλής έχει γράψει έναν Ατρέα και ο Ευριπίδης έναν Θυέστη – έργα τα οποία δεν έχουν διασωθεί. Δεδομένου ότι όλες οι τραγωδίες του Σενέκα έχουν αναφορά στην αττική τραγωδία και κυρίως τον Ευριπίδη, μπορούμε να εικάσουμε ότι τα έχει μελετήσει. Παρ’ όλα αυτά δεν έχει διασωθεί κανένα άλλο που να πραγματεύεται αυτό τον φρικαλέο μύθο».