Σε μία διοργάνωση όπως αυτή του Euro των νέων όπου μετά από οκτώ χρόνια παίρνει μέρος και η Εθνική ομάδα το πιο σημαντικό είναι η συμμετοχή στην τελική φάση. Ειδικά για μία χώρα όπως η Ελλάδα που δεν φημίζεται για τις υποδομές της και για την αξιοποίηση των ταλέντων, το να δίνει το «παρών» σε τέτοιες διοργανώσεις είναι πολύ μεγάλη υπόθεση. Σαφώς και όταν αγωνίζεσαι θέλεις να πετύχεις το καλύτερο δυνατό και να νικήσεις. Σε κανέναν δεν αρέσει να χάνει ακόμα και σε φιλικό. Σε αυτές τις ηλικίες όμως πάνω από το όποιο αποτέλεσμα, σημασία έχουν οι εμπειρίες και οι παραστάσεις που κερδίζουν αυτά τα παιδιά.

Η ευκαιρία που έχουν να δείξουν το ταλέντο τους και να φωνάξουν πως είναι και αυτοί εδώ. Στα 18 και στα 19 τους χρόνια, σε άλλες χώρες θεωρούνται έτοιμοι ποδοσφαιριστές. Γίνονται πρωταγωνιστές σε μεγάλες ομάδες, παίρνουν ευθύνες στα πόδια τους. Στην Ελλάδα όχι στα 19 αλλά και στα 23-24 ένας ποδοσφαιριστής θεωρείται ταλέντο. Kάτι που σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να συμβεί με τον Στέφανο Τζίμα. Ο ΠΑΟΚ δίνει ευκαιρίες – έστω και… αναγκαστικά κάποιες φορές – τα τελευταία χρόνια στα παιδιά των ακαδημιών του, αλλά εδώ φαίνεται πως πρόκειται για κάτι εξαιρετικό. Καιρό τώρα ακούγονται εξαιρετικά πράγματα για τον 17χρονο άσο που στα 45 λεπτά που έπαιξε κόντρα στη Νορβηγία δικαιολόγησε τον ντόρο γύρω από το όνομά του.

Και έδειξε πως αξίζει να πάρει την ευκαιρία του. Στην πρώτη ομάδα του ΠΑΟΚ ή σε κάποια άλλη που θα του δώσει χώρο και χρόνο για να εξελιχθεί και να αναδειχθεί. Στην ηλικία του ο Χάαλαντ, μιας και ήταν αντίπαλός μας η Νορβηγία, έπαιζε βασικός στη Μόλντε και είχε τραβήξει πάνω του τα βλέμματα από κορυφαία κλαμπ της Ευρώπης. Δεν γίνεται σύγκριση των δύο, αλλά της αντιμετώπισής τους. Στον έναν δόθηκε η ευκαιρία στα 17 του και εκτοξεύθηκε, ο άλλος δείχνει πως αξίζει τη δική του. Επιθετικοί με το «φονικό» ένστικτο του Τζίμα λείπουν από το ελληνικό ποδόσφαιρο κι αφού λοιπόν αυτό το παιδί δείχνει πως το έχει, πρέπει να αξιοποιηθεί άμεσα.