Αποτελεί ίσως παγκόσμιο φαινόμενο. Οχι μόνο για την εμμονική προσπάθεια ηθικής και οικονομικής εξόντωσής του, αλλά και διότι δεν έχει ξαναϋπάρξει κρατικός λειτουργός, ο οποίος να αθωώνεται ξανά και ξανά και συγκεκριμένοι κύκλοι να πετυχαίνουν την εκ νέου ποινική δίωξή του. Τα καλά νέα είναι ότι ο κατάφωρα άδικος δικαστικός εφιάλτης του Ανδρέα Γεωργίου έλαβε τέλος. Τα άσχημα είναι πως η περιπέτειά του θα αποτελεί εφεξής μία μόνιμη τροχοπέδη για κάθε σοβαρό επιστήμονα και έντιμο άνθρωπο να ρισκάρει το προσωπικό του κεφάλαιο αναλαμβάνοντας ένα κρατικό αξίωμα. Μέχρι την οριστική δικαίωσή του προηγήθηκαν πολλά, που για ηθικούς, μα κυρίως ιστορικούς λόγους δεν πρέπει να λησμονηθούν. Το αμάρτημά του ήταν να προσδιορίσει το έλλειμμα του χρέους που άφησε η κυβέρνηση Καραμανλή στο 15,6% με τον ευρωπαϊκό τρόπο μέτρησης των στοιχείων, από το 5-6% που το παρουσίαζε η τότε κυβέρνηση. Κατηγορήθηκε ότι αυτός έφταιξε που μπήκε η Ελλάδα στο μνημόνιο, τη στιγμή που το μνημόνιο υπεγράφη τον Μάιο του 2010 και η ΕΛΣΤΑΤ όφειλε να στείλει στις Βρυξέλλες επικαιροποιημένα στοιχεία 6 μήνες μετά, δηλαδή τον Νοέμβριο και ενώ ήταν γνωστό ότι για πολλά χρόνια η Eurostat εξέφραζε αμφιβολίες για τα στοιχεία που έστελνε η Ελλάδα. «Το παιχνίδι τελείωσε, χρειαζόμαστε αξιόπιστες στατιστικές» είχε δηλώσει χαρακτηριστικά ο τότε επικεφαλής του Eurogroup Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ