Τρία χρόνια χωρίς Νικόλα. Λες και ήταν χθες, που τον αντάμωνα στο διαχρονικό του στέκι, στη βεράντα του Πανελλήνιου. Κάθιδρο, χειμώνα καλοκαίρι, χαμογελαστό, και μόνιμα στην τσίτα. Στο πιτς-φιτίλι για δυναμική υπεράσπιση των πιστεύω του. Και μπροστά σ’ αυτά δεν λογάριαζε ούτε κυβερνήτη ούτε τον Θεό τον ίδιο. Και μπορεί να θύμωνες μαζί του, ποτέ δεν τον μισούσες.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή