Ξέρουν – πριν καν ανοίξει επίσημα η σχετική συζήτηση – ότι το κυβερνών κόμμα δεν στηρίζει σύσσωμο το αίτημά τους. Παρ’ όλα αυτά, οι περισσότερο πολιτικοποιημένοι ανάμεσά τους ποντάρουν σε μια διακομματική θεσμοθέτησή του. Ευελπιστούν, με άλλα λόγια, πως ακόμη κι αν η ΝΔ σπάσει στα τρία – όπως είχε συμβεί όταν η κυβερνώσα Αριστερά έφερε στη Βουλή το σύμφωνο συμβίωσης για ομόφυλα ζευγάρια -, το σχετικό νομοσχέδιο θα μπορούσε να γίνει νόμος του κράτους με ψήφους από τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ. Και στα τέλη του 2015, εξάλλου, οι αριστεροί είχαν κάνει το πρώτο βήμα με τη βοήθεια βουλευτών του ΠΑΣΟΚ, του Ποταμιού και της Ενωσης Κεντρώων, όχι με τη στήριξη του κυβερνητικού τους εταίρου. Οπότε, το θέμα είναι αν αυτός που υπόσχεται να εκσυγχρονίσει την καθημερινότητα της ελληνικής κοινωνίας θα ζυγίσει ως σημαντικότερη την εφαρμογή μιας μεταρρύθμισης όχι απλά διοικητικής φύσης αλλά νοοτροπίας ή την εικόνα της παράταξής του – γιατί ένα τριχοτομημένο κόμμα ίσως δώσει στους αντιπάλους του την ευκαιρία να φωνάξουν πως η μητσοτακική «νέα ΝΔ» δεν είναι τελείως διαφορετική από εκείνη των προηγούμενων αρχηγών της.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ