Το 1995 η κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου ανέλαβε μία ενδιαφέρουσα πρωτοβουλία με την επιμελητεία του υφυπουργού Εξωτερικών Γρηγόρη Νιώτη. Δημιούργησε το Συμβούλιο Απόδημου Ελληνισμού, έναν φορέα που είχε ως σκοπό να συντονίσει τον Ελληνισμό της Διασποράς. Εγινε ένα μεγάλο συνέδριο στη Θεσσαλονίκη, ήρθαν εκπρόσωποι από όλον τον κόσμο και μάλιστα αποφάσισαν να αξιοποιήσουν τις ευκαιρίες δικτύωσης που έδινε το Ιnternet. Τελικώς το σχέδιο δεν προχώρησε κυρίως λόγω των αντιρρήσεων του Οικουμενικού Πατριαρχείου – φοβήθηκε ότι θα χάσει τον κυρίαρχο ρόλο του στα ομογενειακά. Σήμερα η ανεμπόδιστη ψήφος των αποδήμων μπορεί να οδηγήσει, από άλλο δρόμο, προς εκείνη την κατεύθυνση. Αν ο απόδημος γνωρίζει ότι η πατρίδα επιτρέπει, επιτέλους, να εκφράσει γνώμη διά της ψήφου του, εκ των πραγμάτων θα έρθει πιο κοντά. Θα «ζυμωθεί», θα συνομιλήσει, η συζήτηση για το μέλλον θα εμπλουτιστεί με τη συμμετοχή ανθρώπων που διατηρούν πιο ανοιχτή, πιο κοσμοπολίτικη ματιά. Ας μην το καθυστερούμε.