Το γράφω καθαρά από την αρχή. Η κατάρρευση του «υπαρκτού  σοσιαλισμού» ήταν τόσο παταγώδης που ο θρίαμβος του καπιταλισμού μας συμπαρέσυρε όλους. Από τον  ανανεωτικό κομμουνισμό έως τη σοσιαλδημοκρατία και το προοδευτικό Κέντρο. Η επικράτηση της αγοράς, η ταύτισή της με τη Δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα έγιναν οι κοινές παραδοχές όλων. Μέχρι που γράφτηκε και το περίφημο «τέλος της Ιστορίας». Η πορεία της παγκοσμιοποίησης όμως και η  έκρηξη των κοινωνικών ανισοτήτων τα τελευταία χρόνια τείνουν να αλλάξουν την αίσθηση του καπιταλιστικού θριάμβου. Ο πλούτος κινείται προς τους ελάχιστους, η ανεξέλεγκτη αγορά των off shore δραστηριοτήτων και οι μεταναστευτικές ροές των φτωχών βάζουν φωτιά στα θεμέλια της «κανονικότητας». Και μαζί με τις σκληρές πια ταξικές αντιθέσεις που θυμίζουν 19ο αιώνα και το άλλο αγαθό της ελεύθερης αγοράς έχει τεθεί σε κίνδυνο. Η Δημοκρατία δοκιμάζεται από τους περιορισμούς και τους ελέγχους.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή