Μία νέα «επανεκκίνηση εξομάλυνσης» – αυτή τη φορά στο Βίλνιους – προστέθηκε στην ιστορία των ελληνοτουρκικών σχέσεων. Η εμπειρία των τελευταίων διακοσίων χρόνων δείχνει ότι οι σχέσεις αυτές δεν εξελίσσονται ποτέ ευθύγραμμα. Κινούνται μεταξύ περιόδων έντασης και ύφεσης, σύγκρουσης και ειρήνης, εγγύτητας και απόστασης, συνεργασίας και απουσίας επαφών. Σταθερό χαρακτηριστικό τους είναι η επαναλαμβανόμενη κυκλικότητα έλξης – απώθησης. Μια συμφωνία ειρήνης και πλήρους εξομάλυνσης που θα  «έσπαγε» οριστικά τον φαύλο αυτόν κύκλο έντασης – ύφεσης και θα εισήγαγε Ελλάδα και Τουρκία σε έναν ενάρετο κύκλο σταθερής ειρηνικής συνύπαρξης, δεν έχει επιτευχθεί ακόμη, δύο αιώνες τώρα.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή