Ο σοσιαλισμός, νοούμενος ως δημοκρατικός δρόμος, είναι εγγεγραμμένος στα καταστατικά κείμενα όλων των συνιστωσών της Ευρωπαϊκής Αριστεράς. Αλλά ο όρος αδρανεί. Οι ίδιες δίστασαν μπροστά στη γενναία αυτοκριτική που θα ξεκαθάριζε όσα όφειλαν να ξεκαθαριστούν ήδη από την εποχή του Στάλιν και αρνήθηκαν έμπρακτα να την αναλάβουν. Αποτέλεσμα; η «αριστερή μελαγχολία», όπως απορρέει από την απουσία ενός μαχητού ρητά ονομασμένου στρατηγικού στόχου. Οπου η ολιγωρία δεν έπληξε μόνον την ίδια…

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή