«What’s wrong with you?». Η παιγνιώδης φράση δεν ήταν η μοναδική που ακούστηκε στην παράσταση «Σφήκες» με την υπογραφή της Λένας Κιτσοπούλου στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου, η οποία επιχειρούσε σύνδεση με το σήμερα. Αυτός ήταν άλλωστε και ο κεντρικός πυλώνας της προσέγγισης της σκηνοθέτιδος, η οποία είχε δηλώσει ότι πρόκειται για μια ελεύθερη διασκευή του αριστοφανικού έργου. Σε αυτή την εξήγηση βρήκαν καταφύγιο πολλοί υποστηρικτές της εν λόγω ερμηνείας, ενώ όσοι έφυγαν δυσαρεστημένοι – κάποιοι και αγανακτισμένοι έσπευσαν να επιχειρηματολογήσουν στο κατά πόση ελευθερία αντέχει μια ερμηνεία ενός τέτοιου έργου. Αλλά γιατί να μην πούμε τα πράγματα με το όνομά τους; Η Λένα Κιτσοπούλου κατάφερε να διχάσει το κοινό δημιουργώντας αντίπαλα στρατόπεδα. Αυτή είναι μια τρίτη πιο ψύχραιμη άποψη η οποία υποστηρίζει μάλιστα ότι αν η Κιτσοπούλου τους άκουγε να λένε τη γνώμη τους θα τους πρότεινε να τη βάλουν στον @@@@ τους – όπως ειπώθηκε και στην παράσταση. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που υποστηρίζουν ότι τις αρνητικές κριτικές έχει τον τρόπο να τις προκαλεί. Ενα είδος δικαστηρίου θα λέγαμε – κοντά στο βασικό θέμα του έργου «Σφήκες».
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ