Το άμυλο και η εξέλιξη της έγχρωμης φωτογραφίας

Τι συνδέει την έγχρωμη φωτογραφία και την πατάτα; Το άμυλο της δημοφιλούς τροφής ήταν εκείνο που επέτρεψε στους εφευρέτες του κινηματογράφου, τους αδελφούς Λιμιέρ, το 1904 να απαντήσουν σε όσους δήλωναν απογοητευμένοι από τους περιορισμούς της φωτογραφίας σχετικά με την απόδοση των χρωμάτων. Και ήταν οι μικροσκοπικοί κόκκοι αμύλου που βάφτηκαν με πρωτογενή χρώματα, αναμείχθηκαν προσεκτικά και τοποθετήθηκαν σε μια γυάλινη πλάκα με διάλυμα βρωμιούχου αργύρου που έδωσαν τη λύση. Η τεχνική αυτή ονομάστηκε Autochrome και έγινε τόσο γρήγορα δημοφιλής που οι αδελφοί Λιμιέρ δυσκολεύονταν να ανταποκριθούν στη ζήτηση και ιδιαιτέρως από όσους την προσέγγιζαν ως μια άλλη οπτική του ιμπρεσιονισμού. Η διαδικασία ωστόσο δεν ήταν απλή. Για τις πρώτες έγχρωμες φωτογραφίες απαιτούνταν εξαιρετικά μεγάλοι χρόνοι έκθεσης – 30 φορές μεγαλύτεροι από τις ασπρόμαυρες – γεγονός που σημαίνει ότι η ταλαιπωρία για τους φωτογράφους ήταν αρκετά μεγάλη. Η τεχνική αυτή μελετήθηκε και παρουσιάστηκε αναλυτικά από το περιοδικό «Observer» στις 2 Νοεμβρίου 1980, με βάση πρόσφατα ανακαλυφθείσες εικόνες από τη Γαλλική Φωτογραφική Εταιρεία και την επανέφερε κάνοντας μια αναδρομή στο αρχείο του ο «Observer» στη χθεσινή του έκδοση.