Στίγμα

Θίασος σκιών

Πέρασα ένα θαυμάσιο Σαββατοκύριακο, και πρέπει να απευθύνω θερμές ευχαριστίες στον ΣΥΡΙΖΑ, γιατί σε αυτόν οφείλεται εν πολλοίς η ευθυμία που με κατέλαβε εν μέσω καύσωνος. Φλεγόμενη βάτος η ψυχή μου, δροσιζόταν κάθε τόσο από διάφορα τηλεφωνήματα που αντάλλασσα με συντρόφους και φίλους της Αριστεράς, που το καθένα ξεχωριστά και όλα μαζί μού επιβεβαίωσαν αυτό που πάντα πίστευα για τον ΣΥΡΙΖΑ, ακόμη και τις ημέρες της παντοδυναμίας του: ότι είναι ένας θίασος σκιών! Και είμαι βέβαιος ότι σε 100 ή 200 χρόνια από σήμερα, ο ιστορικός του μέλλοντος θα ξεκαρδίζεται από τα γέλια κατά την αναδίφηση στα γεγονότα του βίου και της πολιτείας αυτού του κόμματος, το οποίο έφτασε στην εξουσία καβαλώντας το κύμα των αγανακτισμένων από τα Μνημόνια, και όταν κάθισε το κύμα και ημέρεψε η οργή, κατάλαβαν όλοι ότι ήταν μια κομπανία καφενείου. Κάτι τυπάκια απλωμένα σε πέντε καρέκλες με τη φραπεδιά μπροστά, το τσιγαράκι στο στόμα, και αμπελοφιλοσοφίες της κατηγορίας «κάνε εμένα πρωθυπουργό ρε, για 24 ώρες, να σου λύσω όλα τα προβλήματα της χώρας».