«Το βινύλιο είναι το χειροποίητο μωσαϊκό της μουσικής»

Τα τελευταία χρόνια επαναξιολογείται και εδώ και διεθνώς το βινύλιο. Λόγω ήχου αλλά και λόγω μιας επιστροφής σε μια ακρόαση σε σχέση με τη μουσική που έχει τα χαρακτηριστικά τελετουργίας. Το εξώφυλλο, τα credits των δημιουργών, ο ήχος της βελόνας στο πικάπ. Αν για κάποιους όλα αυτά συνιστούν επιστροφή, για τον συλλέκτη, ερευνητή και συγγραφέα Γιάννη Αλεξίου, συνιστούν απλώς μια καθημερινότητα που δεν διακόπηκε ποτέ! Ετρεχε επικοινωνιακά για χρόνια το Vinyl is Back, έναν θεσμό – εορτή για τους δίσκους, ενώ η θητεία του στα μουσικά συνέβαλε και σε δύο βιβλία. Ολα αυτά με μια πορεία από τις λαϊκές νότιες περιοχές των Αθηνών και μέχρι τον Τύπο όπου εργάστηκε – και σήμερα – μαχόμενα και δημιουργικά και όχι μόνον στα καλλιτεχνικά του χώρου. Η ιστορία του συνοψίζει δεκάδες ιστορίες νέων που ενηλικιώθηκαν στα μέσα του 1970 και του 1980, που φλέρταραν με τα τζαμαρίσματα σε γκαράζ και αποθήκες της πόλης, που έδωσαν το χαρτζιλίκι τους για έναν δίσκο, μια συναυλία ή ένα γήπεδο. Από τους πιο έγκυρους συνομιλητές ο Αλεξίου μάς ξεναγεί στον μαγικό κόσμο του βινυλίου και ανατρέχει σε βασικές στιγμές του δικού του επαγγελματικού και δημιουργικού ταξιδιού.