Η Εθνική μπάσκετ έχει υποχρεώσει τους έλληνες φιλάθλους να περιμένουν με ανυπομονησία το καλοκαιρινό ραντεβού μαζί της. Ακόμα και τα τελευταία χρόνια, παρόλο που τα αποτελέσματά της δεν είναι αυτά που έπαιρνε άλλες εποχές, διατηρείται στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας τους θερινούς μήνες, γιατί πάντα υπάρχουν προσδοκίες για κάτι καλό στις διοργανώσεις όπου συμμετέχει.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο οι απουσίες βασικών παικτών από τη σύνθεσή της ξενερώνουν τον κόσμο. Ακόμα περισσότερο ο κόσμος ξενερώνει όταν αυτές οι απουσίες δεν προκύπτουν λόγω τραυματισμών, αλλά από την ανάγκη οι απόντες να πάρουν κάποιες ανάσες, όπως οι ίδιοι ισχυρίζονται.

Γι’ αυτό δεν θα παίξουν φέτος στο Παγκόσμιο Κύπελλο ο Σλούκας κι ο Καλάθης. Ο Ντόρσεϊ είναι άλλη περίπτωση και όπως και να έχει, δεν είναι από αυτούς που έχουν προσφέρει τίποτα ιδιαίτερο στην Εθνική. Αλλά οι δύο πρώτοι είναι από τις «κολώνες» της την τελευταία δεκαετία και βάλε. Και λίγα χρόνια πριν κρεμάσουν οριστικά στο ντουλάπι τις φανέλες και τα σορτσάκια τους, επέλεξαν να ξεκουραστούν αντί να τη βοηθήσουν σε μια τόσο σημαντική διοργάνωση, όπως το Παγκόσμιο Κύπελλο, που αποτελεί πρόκριμα και για τη συμμετοχή στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού.

Σε μια πρόσφατη συνέντευξή του ο προπονητής της ποδοσφαιρικής ΑΕΚ, Ματίας Αλμέιδα, είπε (αναφερόμενος στον Πινέδα) ότι «η καριέρα ενός επαγγελματία αθλητή τελειώνει πολύ νωρίς. Μετά έχει όλη τη ζωή μπροστά του για να κάνει διακοπές». Τα είπε όλα. Το σχόλιό του ταιριάζει και στη συγκεκριμένη περίπτωση, οπότε δεν χρειάζεται άλλη ανάλυση.

Εκτός εάν οι λόγοι που ο Σλούκας κι ο Καλάθης αρνήθηκαν το φετινό προσκλητήριο της Εθνικής είναι άλλοι κι έχουν να κάνουν με πράγματα που συμβαίνουν στα ενδότερα της ομάδας. Αυτό το ξέρουν οι ίδιοι και όσοι έχουν συζητήσει μαζί τους.

Είναι κρίμα πάντως για τον Δήμο Ντικούδη και τον Νίκο Ζήση. Θα περίμενε κανείς ότι το δικό τους παράδειγμα θα ήταν αρκετό για να συσπειρώσει την Εθνική τώρα που και οι δυο τους βρίσκονται σε θέσεις ευθύνης (υπεύθυνος εθνικών ομάδων ο πρώτος, μάνατζερ της Εθνικής ανδρών ο δεύτερος). Αλλά δεν είναι…