Και εγώ αν ήμουν στην κεφαλή του ΣΥΡΙΖΑ, θα έβλεπα ως εφιαλτική εξέλιξη την ψήφο των αποδήμων. Ομως, αν θέλω να εκπροσωπώ ένα κόμμα εξουσίας, δεν θα υιοθετούσα μια θέση η οποία και δεν πρόκειται να εισακουστεί και θα με εξέθετε ενώπιον των αποδήμων. Διότι όταν είσαι, υποτίθεται, κόμμα εξουσίας, δεν φοβάσαι τη διεύρυνση της εκλογικής βάσης. Την επιδιώκεις, ακόμα και αν, όταν δεν σε βλέπουν, δαγκώνεις τα χείλη σου. Τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ ετέθη αυτομάτως στο περιθώριο, σε μια στείρα γκρίνια. Θα διαμαρτύρεται για τον κίνδυνο αθρόων ελληνοποιήσεων και στα πάνελ θα επιχειρηματολογεί για τον Τζον Μπόι από τη Μοντάνα που είχε ελληνίδα γιαγιά και την Κυριακή των εκλογών θα αφήσει το μαρκάρισμα των γελαδιών για να ψηφίσει Mitsotakis.