Δεν είναι καλαμπούρι. Οσοι υποστηρίζουν ότι οι φωτιές μπαίνουν προκειμένου να καταστραφεί το δάσος και να κατασκευαστούν αντ’ αυτού αιολικά και φωτοβολταϊκά πάρκα ψηφίζουν, βάζουν κόμματα στη Βουλή. Κάποιοι, όπως ο Στέφανος Τζουμάκας, διεκδικούν και την προεδρία της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Ο,τι τέλος πάντων έχει μείνει από αυτή.

Υπό αυτή την έννοια φαντάζομαι ότι μόνο τυχαίο δεν είναι το γεγονός ότι ο Πρωθυπουργός επέλεξε να ξεκινήσει τις χθεσινές δηλώσεις του στο υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας από το «πόσο σημαντικές είναι οι Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας». «Θα προσθέτουμε διαρκώς στο ενεργειακό μας μείγμα ΑΠΕ, προσφέροντας χαμηλές τιμές ενέργειας στους καταναλωτές» ήταν το τυράκι του Πρωθυπουργού. Γενικώς το πήγε με το… μαλακό. Για το πόσο χρήσιμες είναι οι ανεμογεννήτριες, αλλά καλού και κακού και δεδομένων των αντιδράσεων εξήγγειλε ότι στο μέλλον πολλές από αυτές θα δημιουργηθούν όχι στα βουνά, αλλά στις θάλασσες.

Προσέξτε, ο κύριος Μητσοτάκης δεν συνέδεσε εν μέσω πυρκαγιών ευθέως τα δύο θέματα, τις ανεμογεννήτριες με τις φωτιές. Δεν είπε το προφανές. Οτι έκταση που καίγεται κηρύσσεται αναδασωτέα και απαγορεύονται σε αυτήν για πολλά χρόνια όλες οι χρήσεις γης. Προφανώς και τα αιολικά. Και η ανεμογεννήτρια δεν είναι αυθαίρετο, χρειάζεται έναν σκασμό αδειοδοτήσεις, από κάθε μορφή κράτους. Επίσης τώρα χρειαζόμαστε πολλές από αυτές, στο πλαίσιο της πράσινης μετάβασης. Σε λίγα χρόνια θα γίνουν και αυτές ασύμφορες. Αρα σε ό,τι τώρα καίγεται, το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν πρόκειται να δούμε ανεμογεννήτριες.

Ο κύριος Μητσοτάκης, έχοντας την «τεχνογνωσία» από τα εμβόλια στον χειρισμό των συνωμοσιολόγων, επέλεξε να πει κάτι πιο απλό: Αν έχουμε πολλές ανεμογεννήτριες, τότε το ηλεκτρικό ρεύμα θα είναι για όλους φτηνότερο, είπε. Προέταξε το μείζον για τους πολλούς, έναντι των αμφισβητούμενων θεωριών που υποστηρίζονται από λίγους, χωρίς να αναφερθεί όμως σε αυτές.

Θα περνούσε βέβαια καλύτερα το μήνυμα, εάν μπορούσε να προσθέσει ότι οι περιοχές όπου αναπτύσσονται οι ΑΠΕ κερδίζουν άμεσα κάτι από αυτές. Τα περίφημα ανταποδοτικά οφέλη, τα οποία προκύπτουν από την παρακράτηση του ειδικού τέλους 3% με στόχο να μειώνουν το κόστος ρεύματος, εκκαθαρίζονται με τον «κρατικό αραμπά». Περίπου 24 εκατομμύρια ευρώ επιστράφηκαν μόλις πρόσφατα στους καταναλωτές των δήμων που έχουν πολλές ΑΠΕ, αλλά αφορούσαν το 2020. Από τότε έχουν μεσολαβήσει μια πανδημία και μια ενεργειακή κρίση.

Γενικώς καλό το «κρυφτούλι» με την αλήθεια, αλλά κάποια στιγμή θα το βρεις μπροστά σου. Ειδικά αν λες ότι θα φτιάξεις ένα σοβαρό κράτος, οφείλεις να οργανώσεις την κατάσταση. Να πεις στους επενδυτές και στους πολίτες πού μπορούν να αναπτύξουν αιολικά και φωτοβολταϊκά πάρκα, στη θάλασσα και τη στεριά. Να φτιάξεις δηλαδή ένα νέο χωροταξικό.

Να διαμορφώσεις παράλληλα ένα πλέγμα κινήτρων, με την άμεση ελάφρυνση των λογαριασμών των κατοίκων, ως αντιστάθμισμα στις περιοχές όπου θα φτιαχτούν οι πιο «πράσινες» με τις υφιστάμενες τεχνολογίες μορφές ενέργειας. Τέλος, ενημέρωσε τους πολίτες για τα οφέλη των ΑΠΕ για το περιβάλλον και τις συνθήκες ζωής των ίδιων και των οικογενειών τους.