«Για τη σεισμικότητα της Ελλάδας ενδιαφέρονται περισσότερο οι ξένοι»

Το καλοκαίρι του 2017, το τηλέφωνο στο γραφείο του Θανάση Γκανά, διευθυντή Ερευνών στο Γεωδυναμικό Ινστιτούτο, χτυπούσε επίμονα. Δύο καταστροφικοί σεισμοί είχαν συμβεί στην Ελλάδα, ο ένας στη Μυτιλήνη με μέγεθος 6,3 ρίχτερ και ο δεύτερος, ακόμη πιο ισχυρός, στην Κω αφήνοντας πίσω του σχεδόν 500 τραυματίες σε Ελλάδα και Τουρκία. Το τηλεφώνημα προερχόταν από το γραφείο της καγκελαρίου Μέρκελ και η συνεργάτης της ζητούσε την άποψη του διακεκριμένου σεισμολόγου για το κατά πόσο ήταν επικίνδυνο να παραμείνει η μονάδα της Frontex στα νησιά. Εκείνος απάντησε καθησυχαστικά. «Η μεγάλη σεισμικότητα που υπάρχει στη χώρα μας απασχολεί πολύ εκείνους που λαμβάνουν αποφάσεις στο εξωτερικό. Κι, όμως, εμείς οι ίδιοι στην Ελλάδα συχνά αδιαφορούμε. Το θέμα της ζωνοποίησης των επικίνδυνων περιοχών προς δόμηση, για χρήση γενικά και τα αχαρτογράφητα ρήγματα που υπάρχουν μέσα στις μεγάλες πόλεις της χώρας είναι κάτι πολύ σοβαρό, όμως η Πολιτεία δεν έχει ουσιαστικά ενδιαφερθεί», λέει καθώς παίρνουμε μια ανάσα δροσιάς στο εστιατόριο Agora Select στο κέντρο της Αθήνας. «Σκεφτείτε ότι το ρήγμα της Κεφαλληνίας, έχει μήκος 140 χιλιόμετρα, φτάνει μέχρι τη Λευκάδα, το έδαφος σείεται με μεγάλες επιταχύνσεις, γίνονται κατολισθήσεις, κι όμως πάει κόσμος και κάνει μπάνιο στον Μύρτο, στο Πόρτο Κατσίκι και σε άλλες περιοχές ή την ίδια στιγμή χτίζουν στη Σαντορίνη στα όρια της Καλδέρας αγνοώντας τον κίνδυνο. Δυστυχώς είμαστε από τις χώρες με το χαμηλότερο κομμάτι του ΑΕΠ που επενδύεται στην έρευνα όχι μόνο ως κράτος αλλά και ως ιδιωτικός τομέας – και αυτό το πληρώνουμε. Συνέχεια. Διότι πρέπει να εισάγουμε υπηρεσίες, να εισάγουμε γνώση και τεχνολογίες. Δεν μπορεί, λοιπόν, να αναπτυχθεί εδώ κάτι ανάλογο με αυτό που υπάρχει στη Γερμανία, στις ΗΠΑ, στην Ιαπωνία, στην Κίνα και την Κορέα διότι δεν υπάρχουν αρκετές επενδύσεις. Είμαστε η χώρα με τη μεγαλύτερη σεισμικότητα στην Ευρώπη, έκτοι στον κόσμο, και είμαστε στη δεύτερη κατηγορία των επιστημονικών κοινοτήτων. Κάτω από την Ιταλία, κάτω από τη Γερμανία, κάτω από τη Γαλλία και την Ελβετία. Πώς θα κάνουμε το βήμα; Πρέπει κάποιοι τομείς στρατηγικοί να ενισχυθούν».