Ο Jarosław Korzeniowski από την Πολωνία είχε επισκεφθεί ένα ταξιδιωτικό γραφείο στη χώρα του προκειμένου να οργανώσει τις διακοπές του στην Ελλάδα. Μαζί με τη σύζυγό του και τον 9χρονο γιο τους έφτασαν στο Μάτι ανυπομονώντας να χαρούν τον ήλιο και τη θάλασσα. Το απόγευμα της 23ης Ιουλίου βρίσκονταν στην πισίνα του ξενοδοχείου κολυμπώντας και κάνοντας ηλιοθεραπεία. «Στις 6 το απόγευμα είδαμε ένα ελικόπτερο να πετάει. Από το ξενοδοχείο μάς διαβεβαίωσαν πως δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας μιας και η φωτιά, όπως μας καθησύχασαν, έκαιγε ψηλά στο βουνό. Λίγο αργότερα μυρίσαμε τον καπνό και ένα ακόμη ελικόπτερο εμφανίστηκε. Βγαίνοντας από το ξενοδοχείο αντίκρισα τη φωτιά να πλησιάζει στο ξενοδοχείο, αρπάζω έναν από τους υπαλλήλους και εκείνος ξεκίνησε να ουρλιάζει «Τρέξε». Αμέσως στράφηκα στους φίλους και στη γυναίκα μου και τους  ζήτησα να τρέξουν μακριά με τον γιο μας καθώς η φωτιά είχε πλησιάσει απειλητικά».

Ο Jarosław Korzeniowski περιγράφει σκηνές Αποκάλυψης: «Ανθρωποι έτρεχαν πανικόβλητοι προς όλες τις κατευθύνσεις, κάποιοι από αυτούς φλεγόμενοι, επικρατούσε πανδαιμόνιο. Αποφάσισα να κατευθυνθώ προς τη Ραφήνα αναζητώντας την Beatka και τον Kacper. Στη διαδρομή συνάντησα τους φίλους μου που μου είπαν ότι χωρίστηκαν στη διαδρομή. Ξαφνικά, βλέπω τη γυναίκα και τον γιο μου σε μία βάρκα. Ενιωσα ο πιο ευτυχισμένος άνδρας στη γη όντας σίγουρος πως κάποιος Ελληνας θα την οδηγούσε προς το λιμάνι της Ραφήνας εκεί όπου βρίσκεται το Λιμενικό».

Ομως, τη βάρκα, που δεν είχε καύσιμα και σωσίβια, δεν οδηγούσε κάποιος έμπειρος οδηγός αλλά κάποιοι τουρίστες από τη Δανία. Ο επίλογος ήταν τραγικός: H σύζυγος και ο γιος του πνίγηκαν στη θάλασσα και ο Jarosław Korzeniowski είδε μόνο δύο σακούλες που περιείχαν τα άψυχα σώματά τους και επέστρεψε στην πατρίδα του με δύο φέρετρα.

Σήμερα, βασανίζεται από αμείλικτα, αναπάντητα ερωτήματα: «Γιατί συνέβη αυτό; Γιατί πνίγηκαν αβοήθητοι; Πού βρισκόταν το Λιμενικό, η Πυροσβεστική, η Αστυνομία; Ποιος έχει την ευθύνη;». Ο Korzeniowski παρακολούθησε την έναρξη της δίκης ενώ ενημερώνεται συνεχώς για τις εξελίξεις αν κι έχει επιστρέψει στη χώρα του. Νιώθει απέραντη ευγνωμοσύνη για τους συγγενείς των θυμάτων και όσους παλεύουν για την απονομή δικαιοσύνης τους οποίους νιώθει πλέον φίλους. Κάθε χρόνο επιστρέφει στον τόπο που άλλαξε τραγικά τη ζωή του τιμώντας τη μνήμη των αγαπημένων του.