«Οι πυρκαγιές θα έρχονται ό,τι και να κάνουμε» δήλωσε ο Αδωνις Γεωργιάδης, επικαλούμενος, προφανώς, την κλιματική αλλαγή. «Το θέμα είναι», πρόσθεσε, «να αντιμετωπίζονται όσο το δυνατόν γρηγορότερα, να προστατεύεται η ανθρώπινη ζωή και να δίνονται οι αποζημιώσεις όσο γίνεται πιο γρήγορα». Κανείς (αν έχει στοιχειώδη λογική) δεν υποτιμά την αξία των έγκαιρων εκκενώσεων που σώζουν ζωές. Μήπως όμως κάτι δεν κάνουμε αρκετό στον σχεδιασμό; Διότι η κλιματική αλλαγή είναι πραγματικότητα, χωρίς πρόληψη όμως θα πέσουμε στη μοιρολατρία.

Υπερκομματικός

Ο Σταύρος Αρναουτάκης, παρά την αδιαμφισβήτητα πασοκική πολιτική του ταυτότητα, έχει πετύχει όχι μόνο να είναι το απόλυτο γκανιάν στην Περιφέρεια Κρήτης. Αλλά να έχει, αυτή τη φορά, τη στήριξη του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Το ερώτημα είναι αν ο ΣΥΡΙΖΑ θα αποσύρει φέτος τη στήριξή του, για να μη φανεί ότι στηρίζει τον (γνήσια υπερκομματικό) περιφερειάρχη μαζί με τους άλλους. Και ποιο στέλεχός του θα «κάψει», αν αποφασίσει να κατεβάσει δικό του υποψήφιο.

Τραγι-κωμωδία

«Σοβαρή πιθανότητα αλλοίωσης του εκλογικού αποτελέσματος» θεωρεί ο Γιάννης Ραγκούσης ότι μπορεί να επιφέρει η ψήφος των αποδήμων. «Και μη νομίζετε ότι χρειάζονται πολλοί για να αλλοιωθεί το εκλογικό αποτέλεσμα» μας είπε, με νόημα. Κατανοητή η ανάγκη του ΣΥΡΙΖΑ και των βουλευτών του να θέλουν να διαχωρίσουν τη θέση τους από την κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα που στηρίζουν τη σχετική νομοθετική ρύθμιση. Καλό θα ήταν, ωστόσο, η επιχειρηματολογία να είναι θεσμική, πολιτική, όχι κωμική. Εκτός αν την πάρουμε σοβαρά, τότε γίνεται και προσβλητική.

Ευθέως

«Εξεπλάγην και, μάλιστα, δυσάρεστα», δήλωσε ο Νικήτας Κακλαμάνης, για το ότι δεν προτάθηκε ξανά για τη θέση του αντιπροέδρου της Βουλής – την οποία είχε υπηρετήσει επί οκτώ χρόνια πρέπει να πούμε, με μεγάλη αποδοχή κι από τις άλλες κοινοβουλευτικές πτέρυγες. Καμιά φορά βέβαια, όσοι είναι στην πολιτική για πολλά χρόνια, ξεχνούν ότι τίποτα δεν κρατάει για πάντα. Ισως κιόλας να κόστισε κάπως ο ευθύς τρόπος που διατύπωνε πάντα τη θέση του, ακόμη κι όταν αυτή δεν ταυτιζόταν απολύτως με της κυβέρνησης. Ισως μάλιστα τώρα, που απηλλάγη από τον θεσμικό ρόλο, να μπορεί να το πράττει ακόμη πιο άνετα.