Διασχίζοντας τον δρόμο που οδηγεί στην ταβέρνα Αργυρά Ακτή υπήρχε μια πινακίδα με την επιγραφή «Δήμος Μαραθώνα – Καλώς ήλθατε». Πέντε χρόνια πριν η περιοχή αυτή ταυτίστηκε με «το μεγάλο κακό». Ανθρωποι κατέφευγαν στην εν λόγω ταβέρνα και την παρακείμενη παραλία για να σωθούν από τη σαρωτική επέλαση της φονικής πυρκαγιάς.

Την επόμενη μέρα η πινακίδα αυτή ήταν μαύρη. Και το «καλωσόρισμα» είχε μαυρίσει από τους καπνούς και τις στάχτες.

Πέντε χρόνια αργότερα, η πινακίδα αυτή, που μέχρι πρότινος κοσμούνταν από 99 πολύχρωμες παλάμες και ανέγραφε στο κάτω μέρος της την ημερομηνία 23/7/2018, ανακατασκευαζόταν από μια νεαρή παρέα προκειμένου να της δοθεί μια νέα μορφή.

Τι σήμαιναν άραγε αυτές οι 99 παλάμες; Και γιατί στο κάτω μέρος της πινακίδας αναγραφόταν η ημερομηνία 23/7/2018; Ποια ήταν αυτά τα νέα παιδιά που δούλευαν κάτω από τον καυτό ήλιο; Και τι σκόπευαν να αλλάξουν στην πινακίδα;

Βάζοντας χρώμα μέσα στο απόλυτο μαύρο

Η 25χρονη Αφροδίτη Χατζηαναστασιάδη, μόνιμη κάτοικος στο Μάτι, εξηγεί: «Τον Νοέμβριο του 2018 έστειλα ένα γραπτό μήνυμα λέγοντας “Παιδιά θέλω να βάψουμε την ταμπέλα, δεν αντέχω άλλο να τη βλέπω μαύρη”. Μαζέψαμε χρώματα και σκεφτόμασταν τι θα κάναμε.

Τότε οι επίσημοι νεκροί ήταν 99. Η ταμπέλα τελικά φτιάχτηκε με 99 παλάμες για να τιμήσουμε όσους χάσαμε. Ο κόσμος χάρηκε αφάνταστα, πέρναγαν, κόρναραν και μας σφύριζαν γιατί μέσα στο απόλυτο μαύρο υπήρξε κάτι που είχε λίγο χρώμα».

Τα παιδιά με τα χρώματα ήταν εκείνα που πέντε χρόνια πριν έτρεχαν για να σώσουν τις ζωές τους. Μαζί με άλλα παιδιά θρήνησαν αγαπημένους φίλους και άφησαν στα συντρίμμια της φωτιάς ένα κομμάτι της νεότητάς τους καθώς κλήθηκαν να ενηλικιωθούν απότομα και οριστικά.

Οπως εξηγεί η Αφροδίτη Χατζηαναστασιάδη: «Ακόμη αγωνιζόμαστε για τη δικαίωση του εαυτού μας που εκείνη την ημέρα έχασε ένα πολύ σημαντικό του κομμάτι. Για τους ανθρώπους που τότε ήμασταν σε παιδική ή εφηβική ηλικία, το πώς είμαστε σήμερα σχετίζεται με τα όσα ζήσαμε εκείνη την ημέρα».

Ορισμένα από αυτά τα παιδιά αποφεύγουν ακόμη να βαδίζουν σε ορισμένους δρόμους γιατί εκεί άφησαν την τελευταία τους πνοή με τρόπο μαρτυρικό δικοί τους άνθρωποι. Οπως εξομολογείται η Αφροδίτη: «Τις οδούς  Χρυσανθέμων και Περικλέους δεν τις περνώ ποτέ. Δικοί μου άνθρωποι έχασαν πολύτιμα πράγματα κι εγώ η ίδια αποχωρίστηκα για πάντα αγαπημένους ανθρώπους».

Η Ομάδα Νέων «Μάτι»

Τα παιδιά αυτά, σαν αντίδοτο στον πόνο και τον χαμό, ενώθηκαν. Ετσι, μετά τη φωτιά και μέσα από τις στάχτες άνθησαν η ενότητα και η αλληλεγγύη μέσα από την ομάδα που ίδρυσαν, την Ομάδα Νέων «Μάτι».

«Δέκα νέα παιδιά μαζευτήκαμε αρχικά και λίγο αργότερα γίναμε 30 ξεκινώντας ένα ντόμινο δράσεων: Στην αρχή καθαρίσαμε όλη την παραλία από τα ξερά και τα καμένα δέντρα. Μετά αποφασίσαμε να καθαρίσουμε τους δρόμους και τις διόδους προς τη θάλασσα» μας εξηγεί η Αφροδίτη Χατζηαναστασιάδη.

Ηταν ένα μέλος της Ομάδας Νέων που φιλοτέχνησε ένα πράσινο μάτι στην παραλία του Αγίου Γαβριήλ, εκεί όπου βρήκαν καταφύγιο πολλοί άνθρωποι την ημέρα της πυρκαγιάς. «Το πράσινο μάτι είναι το πράσινο Μάτι μας όπως ήταν πριν, που κοιτάει τη θάλασσα που έχει μπροστά του».

Η Ομάδα Νέων «Μάτι», που πλέον περιλαμβάνει περισσότερους νέους, είχε δυναμική παρουσία στη δίκη για το Μάτι αλλά και σε όσους ανθρώπους έρχονται αντιμέτωποι με μεγάλες καταστροφές.

Οπως θυμάται η Αφροδίτη Χατζηαναστασιάδη: «Μόλις ήρθε η είδηση ότι πλημμύρισε η Εύβοια (μετά την πυρκαγιά) κοιταχτήκαμε μεταξύ μας και είπαμε “Πάμε;”. Και πήγαμε. Κατεβήκαμε με τρία λεωφορεία προκειμένου να βοηθήσουμε τους πλημμυροπαθείς της Εύβοιας να καθαρίσουν τα σπίτια τους. Είχε δημιουργηθεί μια μεγάλη δύναμη ανθρώπων, πηγαία. Επίσης, πάντα πηγαίνουμε εθελοντικά όπου υπάρχει φωτιά, όπως στη φωτιά στη Βαρυμπόμπη ή στην Πεντέλη πέρυσι. Τις δράσεις αυτές τις διαχειριζόμαστε μέσα από δύο προφίλ στο Instagram που είναι το act4mati και το act4naturaldisasters».

Η δράση της ομάδας, ωστόσο, ξεπέρασε τα σύνορα της χώρας καθώς μέλη της ομάδας οργάνωσαν αποστολή ανθρωπιστικής βοήθειας στους ανθρώπους του πολέμου στην Ουκρανία, ενώ ορισμένα μέλη της βρέθηκαν εκεί διά ζώσης.

Συμπράττουν επίσης με την Κοινωνική Κουζίνα «Ο Αλλος Ανθρωπος» σε δράσεις αλληλεγγύης. Η Αφροδίτη μας ενημερώνει πως με τα παιδιά της ομάδας αποκατέστησαν την πινακίδα με τις 99 πολύχρωμες παλάμες που έδωσε τη θέση σε μια νέα με 104 πολύχρωμα λουλούδια.

Πίσω από την πινακίδα υπάρχει η εξής υπενθύμιση: «Αυτή η ταμπέλα φτιάχτηκε από εμάς, τους νέους ανθρώπους από το Μάτι που θεωρούμε αυτό το μέρος σπίτι μας. Από τότε που συνέβη η πυρκαγιά της 23ης Ιουλίου του 2018 θρηνούμε την απώλεια 104 συνανθρώπων μας. Θα θέλαμε να προσφέρουμε τα 104 λουλούδια που φαίνονται σε αυτή την πινακίδα στη μνήμη αυτών των ανθρώπων. Καθώς περπατάτε στο Μάτι αφιερώστε λίγο χρόνο για να σκεφτείτε τα λουλούδια μας. ΚΑΙ ΠΡΟΣΕΥΧΗΘΕΙΤΕ ΩΣΤΕ ΟΙ ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΩΛΕΙΑ ΤΟΥΣ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΟΥΝ ΤΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ».

Το προσκλητήριο των 104 νεκρών

Πέντε χρόνια συμπληρώθηκαν την Κυριακή, από τον θάνατο 104 ανθρώπων από τη φονική πυρκαγιά στο Μάτι και για ακόμη μία φορά οι συγγενείς και οι φίλοι των θυμάτων έδωσαν το «παρών» στο μνημόσυνο σε Ραφήνα και Νέο Βουτζά.

Οπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος, το πρωί της Κυριακής τελέστηκε επιμνημόσυνη δέηση στον Ιερό Ναό της Παντοβασίλισσας Ραφήνας, υπό τον μητροπολίτη Μεσογαίας και Λαυρεωτικής  Νικόλαο, με πολλούς κατοίκους της περιοχής, συγγενείς και φίλους των θυμάτων να συμμετέχουν στην τελετή.

Επίσης, το απόγευμα της Κυριακής, στο μνημείο των θυμάτων στον Νέο Βουτζά εψάλη επιμνημόσυνη δέηση και έγινε το προσκλητήριο των 104 νεκρών. Ακολούθως, πλήθος κόσμου άφησε ένα λουλούδι στη μνήμη τους και εξέφρασε τη στήριξη στους συγγενείς και στα εν ζωή θύματα της φονικής πυρκαγιάς.