Στον καιρό μας οι εθνικές ομάδες απαρτίζονται από 100% επαγγελματίες αθλητές και διέπονται από αρχές και αξίες του ερασιτεχνικού αθλητισμού. Η συμμετοχή σε αυτές επαφίεται στον πατριωτισμό και το μεράκι των παικτών, οι οποίοι ωστόσο έχουν μάθει από μικροί να αντιμετωπίζουν το μπάσκετ, εν προκειμένω, ως επάγγελμα και το συμβόλαιο ως τη μόνη δέσμευση που είναι υποχρεωμένοι να τηρούν. Αυτή και καμία άλλη.

Αλλά στις εθνικές ομάδες οι παίκτες δεν υπογράφουν συμβόλαια. Ως εκ τούτου ανακύπτει ως ζήτημα εκείνο που σημείωσε ο Δημήτρης Ιτούδης προχθές στην πρώτη προπόνηση της Εθνικής μπάσκετ ενόψει του Παγκοσμίου Κυπέλλου: «Ο,τι χτίζεις ένα καλοκαίρι, μπορεί να μην το βρεις στο επόμενο». Και φτου κι απ’ την αρχή, θα προσθέταμε εμείς…

Αυτό ακριβώς έπαθε ο ομοσπονδιακός μας προπονητής. Ανέλαβε πέρυσι την Εθνική κι έχοντας καταφέρει να συγκεντρώσει γύρω του όλα τα «βαριά χαρτιά» της, είπε να βάλει έναν ορίζοντα τριετίας στη δουλειά που άρχισε να κάνει. Με αρχή το περσινό Ευρωμπάσκετ, συνέχεια το εφετινό Μουντομπάσκετ και κλείσιμο του κύκλου στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού του χρόνου. Να φτιάξει μια ομάδα που θα αφήσει ένα ξεκάθαρο αποτύπωμα επί των ημερών του.

Αλλά αντί να τη βρει στο σημείο που την άφησε πέρυσι στο Βερολίνο και να συνεχίσει από εκεί τη δουλειά, είναι υποχρεωμένος να αναθεωρήσει άρδην τα σχέδιά του. Καλάθης, Σλούκας, Ντόρσεϊ αποφάσισαν να απέχουν, επειδή δεν αισθάνονται ότι έχουν κάποια δέσμευση έναντι της Εθνικής ομάδας. Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο είναι ενδεχόμενο να απουσιάσει κι αυτός, αφού κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά αν έχει τη διάθεση να πάρει μεγάλα ρίσκα με το ταλαιπωρημένο του γόνατο. Και οι τέσσερις είναι βασικότατοι παίκτες, από αυτούς που ορίζουν τη φυσιογνωμία της ομάδας. Αρα, χωρίς αυτούς ο Ιτούδης είναι υποχρεωμένος να ανακατέψει ξανά την τράπουλα και να φτιάξει μια εντελώς διαφορετική ομάδα από αυτή που είχε οραματιστεί πέρυσι το καλοκαίρι.

Μπορεί να είναι και καλύτερα έτσι ενόψει Μουντομπάσκετ. Διότι χαμηλώνει ο πήχης των προσδοκιών και οι παρόντες διεθνείς, απαλλαγμένοι από το πρέπει της διάκρισης, μπορούν πιο εύκολα να κάνουν την υπέρβαση. Ικανότητες διαθέτουν, άλλωστε. Εστω κι αν είναι ασφαλώς λιγότερες σε σύγκριση με αυτές που έχουν οι απόντες. Σίγουρα, όμως, δεν είναι τρόπος αυτός για να «χτίσεις» μια ομάδα…