«Η Ισπανία είναι διαφορετική», είναι φράση που χρησιμοποιείται συχνά ως υποκατάστατο μιας πολυδιάστατης ανάλυσης των εξελίξεων στη χώρα. Αλλά η Ισπανία υπήρξε πράγματι διαφορετική στην ειρηνική της μετάβαση στη δημοκρατία μετά το τέλος της δικτατορίας του Φρανθίσκο Φράνκο – όταν εφευρέθηκε και το κλισέ – και τον σαρωτικό εκσυγχρονισμό που ακολούθησε. Ηταν επίσης διαφορετική καθώς δεν είχε ακροδεξιό κόμμα που να διεκδικεί πολιτική εξουσία – ένα στάτους που φάνηκε να χάνει αλλά κατάφερε τώρα να ανακτήσει.
![](/wp-content/themes/whsk_taneagr/common/imgs/nealaptop.png)
![](/wp-content/themes/whsk_taneagr/common/imgs/neaportrait.png)
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ