Οπερα από… γλυπτά μανιτάρια

Η πρώτη όπερα που γράφτηκε ήταν η «Δάφνη», σε μουσική του Τζάκοπο Πέρι και λιμπρέτο του Οτάβιο Ρινουτσίνι, και παρουσιάστηκε το 1598. Από την αναγεννησιακή «Δάφνη» διασώζεται μόνο το λιμπρέτο και όχι η μουσική της. Σε αυτή την άηχη περιοχή μπήκε η καλλιτέχνις Νουρ Μομπάρακ για να ερμηνεύσει με πολλαπλά μέσα την ιστορία της Δάφνης και του Απόλλωνα και να τους παρουσιάσει στη σκηνή του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά. Η πλοκή βασίζεται στις «Μεταμορφώσεις» του Οβίδιου. Ο Ερωτας τιμωρεί τον Απόλλωνα επειδή καυχιέται για τις κατακτήσεις του και ρίχνει δύο βέλη. Το πρώτο κάνει τον Απόλλωνα να ερωτευτεί τη Δάφνη. Το δεύτερο κάνει τη Δάφνη να του αντιμιλήσει. Οταν εκείνη ξεφεύγει από το κυνηγητό του μεταμορφωμένη σε δάφνη, ο Απόλλωνας μετατρέπει το στεφάνι που έχει στα χέρια του σε αιώνιο σύμβολο θριάμβου. Η Δάφνη τελικά μένει παγιδευμένη στο δέντρο κάτω από το οποίο ο Απόλλωνας παίζει τραγούδια αγάπης με τη λύρα του.