«Η απαγόρευση του βιβλίου λειτούργησε σαν μαγνήτης στα κοινωνικά δίκτυα»

Η Νικαράγουα των επτά εκατομμυρίων κατοίκων είναι η φτωχότερη χώρα της Κεντρικής Αμερικής. Η σύγχρονη ιστορία της δεν διαφέρει από την ιστορία των γειτονικών κρατών Ονδούρα, Γουατεμάλα, Ελ Σαλβαδόρ, ούτε από την ιστορία της Λατινικής Αμερικής γενικότερα, στοιχειωμένη από μακρόχρονες δικτατορίες ασύλληπτης βιαιότητας. Αποικία των ΗΠΑ στην πραγματικότητα ως τις αρχές του 20ού αιώνα, απέκτησε την ανεξαρτησία της το 1933 ύστερα από επανάσταση με αρχηγό τον Αουγκούστο Σέσαρ Σαντίνο, «ληστή» για τις ΗΠΑ, ο οποίος δολοφονήθηκε την επόμενη χρονιά από τον αρχηγό της Εθνοφρουράς Αναστάσιο Σομόσα, ιδρυτή μιας δυναστείας εγκάθετων, που διατήρησε την εξουσία επί 45 χρόνια και παρέμενε στην επικαιρότητα για την απανθρωπιά της. Η ανατροπή των Σομόσα το 1979 από την επανάσταση των Σαντινίστας υπό τη σημαία του ελευθερωτή Σαντίνο ήταν η απαρχή πειραματικών δημοκρατικών εξελίξεων, στενόχωρων για τις ΗΠΑ, φοβούμενων μια νέα Κούβα. Για αυτόν τον λόγο, εκείνες οι προσπάθειες ανατράπηκαν άμεσα και σταθερά μέσα από εμφύλιες αιματηρές διεργασίες και εκλογικές σκηνοθεσίες κατάλληλα υποστηριζόμενες και χρηματοδοτούμενες από επίσημες και ανεπίσημες αμερικανικές πολιτικές.