Η ελληνική υδατοσφαίριση ήταν πάντα στην παγκόσμια ελίτ. Τα τελευταία χρόνια έχει κάνει το βήμα παραπάνω. Μεγάλες νίκες, τελικοί, μετάλλια, διακρίσεις, θαυμασμός. Αξιοι. Το κάνουν από αγάπη στο άθλημα. Επί της ουσίας είναι ερασιτέχνες. Αυτό με βάση τα όσα εισπράττουν. Το πόλο δεν είναι το ίδιο εμπορικό με το ποδόσφαιρο ή το μπάσκετ. Είναι όμως πιο δύσκολο άθλημα. Αξίζουν συγχαρητήρια και στήριξη σε όλα αυτά τα παιδιά που έχουν καταφέρει τόσα και τόσα μετά από τόσο κόπο και πόνο. Τους θυμόμαστε στις επιτυχίες. Είναι η ανθρώπινη φύση που μας κάνει όλους να ασχολούμαστε μόνο όταν πρέπει να πανηγυρίσουμε. Μια φύση που διαμορφώνεται κι από την εκπαίδευση που έχει κάθε λαός. Αξίζουν καλύτερες υποδομές και προσοχής. Ξέρουν καλά τι κάνουν και παλεύουν σκληρά για αυτό. Το πόλο μας πάει σαν χώρα. Θα ήταν όλα καλύτερα αν είχαμε περισσότερα και πιο σύγχρονα κολυμβητήρια. Αυτό δεν προέκυψε τώρα. Πάντα ήταν πρόβλημα. Οχι μόνο τώρα στη (μετα)μνημονική Ελλάδα. Υπερήφανοι είμαστε για αυτά τα παιδιά – όποιο κι αν ήταν το αποτέλεσμα του τελικού. Μας έμεινε το «παραλίγο». Ο Θοδωρής Βλάχος ανέλαβε παλικαρίσια την ευθύνη. Σπάνια για τέτοιες στιγμές. Κι αν άφηνε την κόντρα και χανόταν το γκολ στην αντεπίθεση; Θα λέγαμε γιατί δεν πήρε τάιμ άουτ. Στον αθλητισμό συμβαίνουν αυτά. Ναι, στο πόλο η λογική λέει ότι θα έμπαινε γκολ. Δυο με έναν έβγαιναν. Ναι, αλλά σε προηγούμενη φάση με παίκτη παραπάνω χάθηκε το άχαστο. Η παιδεία και η κουλτούρα αυτών των ανθρώπων είναι μοναδική. Οσο σκληρό μέσα στο νερό είναι το πόλο τόσο εκείνοι αποδεικνύουν πόσο ξεχωριστοί είναι σε όλα τους. Μπορεί να γίνει εθνικό μας άθλημα η υδατοσφαίριση; Οχι. Το ποδόσφαιρο είναι ο βασιλιάς. Το μπάσκετ είναι παράδοση. Το μόνο σίγουρο είναι ότι μπορούμε να το αγκαλιάσουμε και να του δίνουμε μεγαλύτερη σημασία. Να μη το θυμόμαστε μόνο όταν φέρνει μετάλλια. Η Ελλάδα είναι παγκόσμια δύναμη και σε αυτό τον χώρο. Αν καταλάβουμε ότι όλο αυτό έχει γίνει με ελάχιστα μέσα και εφόδια τότε θα το εκτιμήσουμε ακόμη περισσότερο. Καλά είναι τα τούιτ και οι φωτογραφίες όταν έρχονται με διακρίσεις, αλλά υπάρχει και η επόμενη μέρα όταν σβήνουν τα φώτα…