Στη συζήτηση για την είδηση μη κρατικών πανεπιστημίων κυριαρχεί το τελευταίο διάστημα μια ιδιότυπη βιασύνη. Το συγκεκριμένο ζήτημα, καθεαυτό μία από τις μεγαλύτερες θεσμικές τομές που θα μπορούσαν να γίνουν στην ανώτατη εκπαίδευση, αντιμετωπίζεται ως μια εκνευριστική εκκρεμότητα που απλώς πρέπει να ξεπεραστεί. Σε ορισμένες περιπτώσεις οι υποστηρικτές των ιδιωτικών ΑΕΙ δεν μπαίνουν καν στον κόπο να διατυπώσουν επιχειρήματα ως προς το γιατί η ίδρυσή τους θα λύσει προβλήματα ή θα αναβαθμίσει την κοινωνική πρόσβαση σε ένα αγαθό όπως η παιδεία που υποτίθεται ότι όλες και όλοι συμφωνούμε ότι είναι κατεξοχήν και εξ ορισμού δημόσιο.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή