Χάιντν: Κουαρτέτα Εγχόρδων έργα 42 και 77. «ΟΙ ΕΠΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΙ ΛΟΓΟΙ» του Σωτήρα μας πάνω στον Σταυρό. Το Κουαρτέτο Χάιντν του Λονδίνου, Hyperion, 2 CD

Με ένα εντυπωσιακό διπλό CD οδηγείται πλέον στην ολοκλήρωσή της αυτή η συνολικά εξίσου εντυπωσιακή σειρά των Κουαρτέτων Εγχόρδων του Χάιντν, ως γνωστόν «πατέρα» του είδους όπως άλλωστε και της συμφωνίας. Το Κουαρτέτο Χάιντν του Λονδίνου κινείται αυτή την εποχή στο πεδίο που προσδιορίζεται από το ίδιο το όνομά του πρακτικά χωρίς ανταγωνισμό: η δουλειά τους στον «ιδρυτή» του Κλασικισμού είναι άλλωστε απαράμιλλη και ανεξαρτήτως προσδιορισμού χρόνου, ακόμα και έχοντας λάβει υπόψη τους πολλούς κινδύνους της γενίκευσης και της «απολυτότητας» μιας τέτοιας θέσης να λεχθεί κάτι τέτοιο. Είναι μόλις η δεύτερη πλήρης σειρά που ηχογραφείται με όργανα εποχής, ενώ σε όλη τη μακρά διάρκεια που απαιτήθηκε μέχρι την ολοκλήρωσή της γνώρισε μόνον κριτικούς θριάμβους και μεγάλη αγάπη από το διεθνές κοινό, σε μία περίοδο που τέτοιας εμβέλειας δισκογραφικά εγχειρήματα, αν δεν είναι εντελώς απαγορευτικά, είναι, σίγουρα, ιδιαίτερα σπάνια.

Δεν έχει κανείς να πει πολλά, καθώς συμβαίνει εδώ εκείνο που συναντάς και σε άλλες σπουδαίες παραγωγές: τελικά ό,τι και να πεις για την ερμηνευτική αξία αυτών των ηχογραφήσεων δεν αρκεί. Η αναζωογονητική δύναμη αυτών των έργων αλλά και η οραματική μελλοντογενής πνευματικότητα που χαρακτηρίζει απ’ την αρχή μέχρι το τέλος τους περίφημους «Επτά τελευταίους λόγους» έρχονται στο επίκεντρο καθηλωτικά μέσα στην ακρίβεια, την καθαρότητα και τη γεμάτη ενέργεια ανάγνωση αυτής της μουσικής.

Ασφαλώς λοιπόν πρόκειται για μία προσέγγιση που κάνει τον ακροατή να αισθάνεται για τα έργα εκείνο που τους αξίζει: ότι γράφτηκαν και για τον 21ο αιώνα, όπως και για όσους ακολουθήσουν. Οτι η αξία τους κάθε άλλο παρά υποχωρεί στον χρόνο – αντίθετα, εμπεδώνεται όλο και περισσότερο.

Ομως πράγματι κάποιες φορές συμβαίνει ένα τέλος να είναι και μία αρχή. Κάτι που, εν προκειμένω, δεν αφορά τη συγκεκριμένη έκδοση, αλλά τον εκδότη της, τη μέχρι τώρα αυτόνομη δισκογραφική εταιρεία Hyperion, που, πλέον, ανήκει στη δισκογραφική εταιρεία Universal. Και έτσι «συστεγάζεται» πια με κολοσσούς όπως η DECCA, η DG και η PHILIPS, καθώς και με μικρότερες πλην θρυλικές εταιρείες, όπως η MECURΥ αλλά και η WESTMINSTER.

Η πολύ έξυπνη αυτή εξαγορά, βοηθάει τη UNIVERSAL να διευρύνει σημαντικά τον κατάλογό της με τους πάνω από 2.000 εξαιρετικούς τίτλους της Hyperion, ενώ εκείνος είναι ήδη, στο σύνολό του, μακράν ο μεγαλύτερος της δισκογραφικής αγοράς.

Και η προσθήκη αυτή δεν έχει να κάνει μόνον με την ποιότητα των ηχογραφήσεων από κορυφαίους μουσικούς, αλλά με τη σπανιότητα συνθετών και έργων προς στα οποία οι «μεγάλες» εταιρείες ουδέποτε είχαν σοβαρή κλίση. Αξίζει να σημειωθεί εδώ, ότι ο Hyperion ήταν το όραμα του ιδρυτή του Ted Perry, ο οποίος, για να χρηματοδοτήσει τις παραγωγές του όταν είχε μόλις ιδρύσει την εταιρεία, το 1980, περνούσε τα βράδια του ως οδηγός ταξί…

Αυτή η δύναμη που τον έκανε να παλέψει τόσο αποτελεσματικά, βρήκε τον δρόμο να μετουσιωθεί σε δίσκους μοναδικής ποιότητας με πιστό, φανατικό κοινό.

Τώρα, το πρώτο βήμα είναι ότι η Hyperion, που τίθεται υπό το λογότυπο της DECCA, καθίσταται ήδη αμέσως διαθέσιμη στο σύνολό της στο Διαδίκτυο. Ενώ σύντομα αρχίζει να είναι εκ νέου διαθέσιμος και ο πλήρης κατάλογός της σε φυσική μορφή.