Πολιτικό θέατρο, υποκριτική και υποκρισία

Σε αντίθεση με τον κινηματογράφο, η θεατρική παραγωγή μετά την πανδημία απέκτησε ορμητικό χαρακτήρα, ωσάν ο κόσμος να είχε ανάγκη τη σωματική επαφή και όχι τη φιλμική διαμεσολάβηση.  Πλήθη θεατών συνέρρεαν, σε μεγάλο πλήθος παραστάσεων. Το πλήθος δε των κριτικών αποτιμήσεων που δημοσιεύονται, ανεξαρτήτως της βαθύνοιας ή της περιγραφικότητας, ανεξαρτήτως της θέσης που παίρνουν απέναντι σε παραστάσεις, ανεξαρτήτως της πολεμικής ή της ηδύτητας, φαίνεται ότι απηχούν αυτό το αυξημένο ενδιαφέρον για το θεατρικό γεγονός. Ακόμα και οι κοσμικές στήλες ασχολούνται έντονα με τις ελεύσεις διασήμων ή επωνύμων στις παραστάσεις (πολύ συχνά δε, η απλή καταγραφή εντυπώσεων μεταμφιέζεται σε κριτική).