Ολα τα «δεινά» που συνεπάγεται η εισβολή των νέων μέσων στη ζωή μας δεν θα πρέπει να μας οδηγήσουν σε μία εκ προοιμίου δαιμονοποίησή τους, ξεκαθαρίζουν πάντως οι ειδικοί. Κατά τη Λίζα Τσαλίκη, καθηγήτρια στο Τμήμα Επικοινωνίας και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης του Πανεπιστημίου Αθηνών η δημόσια συζήτηση είναι τοποθετημένη σε λάθος βάση. «Ο “εθισμός των μικρών παιδιών στο Διαδίκτυο” ως απόρροια της έκθεσής τους σε αυτό αμέσως προσδίδει σε αυτήν τη συμπεριφορά χαρακτηριστικά παθολογίας. Γιατί ξεκινάς από το δεδομένο ότι η σχέση των μικρών παιδιών με το Διαδίκτυο είναι κάτι κακό, αρρωστημένο και παθολογικό» υπογραμμίζει και σπεύδει να διευκρινίσει πως «η συζήτηση για την “προβληματική” και “παθολογική” σχέση ανθρώπου με τεχνολογία – μέσα (και το περιεχόμενο αυτών) έχει τις ρίζες της στον 19ο αιώνα, όπου μια σειρά από αμφιλεγόμενα – για την εποχή – παιχνίδια και πολιτιστικές πρακτικές γίνονταν αντιληπτές ως λανθασμένες, ελαττωματικές και προβληματικές. Κι αυτό διότι υπήρχε ο φόβος και η πεποίθηση ότι θα οδηγούσαν τους νέους παραβατικές και ανήθικες συμπεριφορές».

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή