Εννέα κομμένοι και καμένοι κορμοί δέντρων και μερικές λιτές «μαρμάρινες» επιφάνειες ήταν τα μοναδικά σκηνικά στοιχεία που αντίκριζαν οι θεατές το βράδυ της Παρασκευής στην ορχήστρα του αρχαίου θεάτρου της Επιδαύρου. Το πιο λιτό, δηλαδή, σκηνικό που έχει στηθεί ως τώρα στο πολυκλείτειο θέατρο στο πλαίσιο του φετινού Φεστιβάλ Επιδαύρου. Και το οποίο αποδείχθηκε προάγγελος και της παράστασης που θα ακολουθούσε – του Οιδίποδα επί Κολωνώ του Σοφοκλή σε σκηνοθεσία Γιώργου Σκεύα. Μια παράσταση που έμοιαζε να έχει στηθεί για να ικανοποιήσει όλους εκείνους τους οργισμένους θεατές (κάποιες φορές και απλούς σχολιαστές εξ αποστάσεως) των παραστάσεων του Ιουλίου, που διαμαρτύρονταν για τα βαριά σκηνικά, τις εναλλακτικές σκηνοθετικές προτάσεις και τις «ακραίες» διασκευές.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ