Η συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας ήταν προγραμματισμένη για το μεσημέρι της Πέμπτης, όμως δεν έγινε ποτέ. Αντ’ αυτού ο γραμματέας και ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος των «Σπαρτιατών» είδαν, εκ μέρους των ανταρτών βουλευτών, τον πρόεδρο Βασίλη Στίγκα και οι διαφορές «λύθηκαν» – τουλάχιστον μέχρι το τέλος του καλοκαιριού.

Το εθνικιστικό κόμμα με τους δύο επικεφαλής, έναν εντός του Κοινοβουλίου και έναν εκτός, στις φυλακές Δομοκού, πέρασε την πρώτη του εσωκομματική κρίση προτού καλά καλά συμπληρώσει τον πρώτο μήνα της κοινοβουλευτικής του ζωής.

Ολα ξεκίνησαν όταν έγινε σαφές πως τα «ευχαριστήρια» στον καταδικασμένο πρώην χρυσαυγίτη Ηλία Κασιδιάρη δεν θα έμεναν μόνο στη δήλωση Στίγκα, το βράδυ των εκλογών – όταν τον περιέγραφε ως το «καύσιμο» που έφερε τους «Σπαρτιάτες» εντός Κοινοβουλίου.

Αντιθέτως, οι βουλευτές του κόμματος δεν βρίσκουν καθόλου κακό να μιλούν με εξυμνητικά λόγια για έναν πρωτόδικα καταδικασμένο για διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης (ο οποίος, εν τω μεταξύ, ανακοίνωσε και την υποψηφιότητά του για τον Δήμο της Αθήνας), ακόμα και από το βήμα της Βουλής: η πρώτη δυσφορία του Στίγκα, πάντως, δεν παρουσιάστηκε από την αρχή, αλλά όταν ο γραμματέας της ΚΟ, Ιωάννης Δημητροκάλλης, παρομοίασε τον Κασιδιάρη με τον υπό κράτηση δήμαρχο Χιμάρας, Φρέντι Μπελέρη.

Τη σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι έριξε ο βουλευτής Λάρισας Κωνσταντίνος Φλώρος, ο οποίος εξέφρασε τη στήριξή του στην υποψηφιότητα Κασιδιάρη για την Αθήνα.

Αλλαγή στάσης

Μιλάμε επί της ουσίας για ένα παιχνίδι εξουσίας που έλαβε χώρα ανάμεσα σε Στίγκα και Κασιδιάρη, όταν ο πρώτος διαπίστωσε αφενός πως δεν καθορίζει τις εξελίξεις στο κόμμα όπου τυπικά είναι πρόεδρος και αφετέρου πως οι διαρκείς αναφορές στο πρόσωπο του Κασιδιάρη ενδεχομένως δημιουργήσουν μεγαλύτερα μπλεξίματα στο μέλλον – και στις επόμενες εκλογές, σχηματίζοντας μια σύνδεση που δεν θα αγνοούνταν από τον Αρειο Πάγο. Η αρχή έγινε με την αλλαγή στάσης για την ψήφο των αποδήμων.

Αρχικά, η πρόθεση των «Σπαρτιατών» ήταν να υπερψηφίσουν τις αλλαγές που πρότεινε η κυβέρνηση. Μια ματιά, ωστόσο, στο διαδικτυακό περιβάλλον Κασιδιάρη έδειχνε πως η ακροδεξιά πτέρυγα του πολιτικού φάσματος που εκείνος επηρεάζει ήταν ξεκάθαρα αντίθετη.

Εν μιά νυκτί, η στάση των «Σπαρτιατών» άλλαξε – και από το «ναι» στην αρμόδια Επιτροπή πήγαν στο «παρών», επικαλούμενοι την ανάγκη διορθώσεων που ποτέ δεν εξειδικεύτηκαν.

Η αντίδραση Στίγκα στα λεγόμενα Φλώρου ήταν ακαριαία: πήρε τον λόγο, αδειάζοντας τον βουλευτή του για τη στήριξη που παρείχε στην υποψηφιότητα Κασιδιάρη για τον Δήμο Αθηναίων και προαναγγέλλοντας μέτρα – η απειλή της διαγραφής ήταν παραπάνω από σαφής.

Οι βουλευτές σήκωσαν το γάντι. Εννιά από τους δώδεκα διαμοίρασαν δήλωση με την οποία καταδίκαζαν ως «αντιδεοντολογικές» και «απαράδεκτες» τις αναφορές του Στίγκα, ενώ οι υπόλοιποι, λέγεται, βρίσκονταν στο ίδιο μήκος κύματος.

Σε επίπεδο Βουλής, η κάθε πλευρά είχε τα όπλα της: αν διαγραφούν ή αν αποχωρήσουν από την Κοινοβουλευτική Ομάδα, οι βουλευτές συγκεντρώνουν τον απαραίτητο αριθμό 10, με τον οποίο με βάση τον κανονισμό της Βουλής μπορούν να σχηματίσουν δική τους κοινοβουλευτική ομάδα, αφήνοντας τον Στίγκα σε ένα κόμμα – φάντασμα, πρόεδρο χωρίς βουλευτές.

Ο Στίγκας μπορεί να μην έχει παρά τυπική εξουσία στον κομματικό μηχανισμό, έχει όμως τη σφραγίδα των «Σπαρτιατών», των οποίων το κέλυφος εξακολουθεί να είναι χρήσιμο στην πραγματική του ηγεσία – -ακόμα κι αυτή η κόντρα για το ποιος έχει το πάνω χέρι δημιουργεί αφήγημα. Και, παράλληλα, η ίδια σφραγίδα είναι απαραίτητη για την πρόσβαση στη σχετική κρατική χρηματοδότηση, η οποία υπολογίζεται πάνω από 1 εκατομμύριο ευρώ ετησίως.

Συμβιβαστική λύση

Οι τόνοι μεταξύ των δύο πλευρών σταδιακά χαμήλωσαν τις μέρες που προηγήθηκαν της συνάντησης της Πέμπτης, γιατί η εύρεση συμβιβαστικής λύσης είναι win-win για όλους.

Το μοναδικό που ζητάει, σ’ αυτή την φάση, ο πρόεδρος των «Σπαρτιατών» από τους βουλευτές είναι να μη γίνονται αναφορές στο επώνυμο που ξεκινάει από «Κ» από το βήμα της Ολομέλειας – -συμφωνία που με μαθηματική ακρίβεια θα σπάσει αργά ή γρήγορα, ειδικά ενόψει των αυτοδιοικητικών εκλογών.

Ο Στίγκας, βέβαια, κατηγορείται ακόμα από τους σκληροπυρηνικούς του πρώην χρυσαυγίτη στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης πως ασκεί ήπια αντιπολίτευση και πως ήρθε σε συμφωνία «με το σύστημα», γι’ αυτό ζητούν την αντικατάστασή του.

Και σε περίπτωση που δεν έχει πάρει το μήνυμα, αυτό βρίσκεται κρυμμένο στο καταστατικό των «Σπαρτιατών», που φτιάχτηκε και αναρτήθηκε μόλις πριν από κάποιες μέρες, αρκετές εβδομάδες μετά τις κάλπες: εκεί ορίζεται πως «η Γενική Συνέλευση (Συνέδριο) είναι το ανώτατο όργανο» του κόμματος, άρα μπορεί να παίρνει τις βασικές αποφάσεις για την πολιτική γραμμή, αλλά και για τα πρόσωπα που το διοικούν.

«Η θητεία του προέδρου είναι τετραετής εκτός αν η Γενική Συνέλευση αποφασίσει την ανάκληση και αντικατάσταση αυτού για σπουδαίο λόγο». Οπου ο όρος «σπουδαίος» μπορεί να περιλαμβάνει, στο ακροδεξιό σύμπαν, και υποδείξεις εκ Δομοκού.