Tρία καλοκαίρια μέσα στο λαμπρό φως της Aττικής, τρεις αδερφές στην άνθησή τους: η Mαρία, η Iνφάντα, η Kατερίνα. «H Mαρία, η μεγαλύτερη, κοντά στα μυστήρια της φύσης, η Iνφάντα, φλογερή αλλά συγκρατημένη μπροστά στον έρωτα, η Kατερίνα, διψασμένη για ανεξαρτησία, που διαλέγει το όνειρο. Γι’ αυτήν ο μύθος γίνεται η πραγματικότητα». Αυτά γνωρίζουμε όταν ερχόμαστε σε επαφή με «Τα ψάθινα καπέλα» της Μαργαρίτας Λυμπεράκη, το μυθιστόρημα που κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 1946 και στο Παρίσι το 1950 από τις εκδόσεις Gallimard με τον τίτλο «Trois Etes» (σήμερα από τον Καστανιώτη). Και είναι αυτός ο μοναδικός ελληνικός τίτλος που συγκαταλέγεται στον φάκελο του επιδραστικού αμερικανικού περιοδικού lithub.com με τίτλο «Τα 50 καλύτερα μυθιστορήματα για το καλοκαίρι». Το προτείνει συγκεκριμένα η Julia Haas υποδεικνύοντας μάλιστα την έκδοση «Three summers» του «New York Review of Books» (2019), όπου τη μετάφραση υπογράφει η νεοελληνίστρια Κάρεν βαν Ντάικ. Για την Ιστορία, η Λυμπεράκη έκανε την πρώτη της εμφάνιση στον χώρο της λογοτεχνίας το 1945 ως Μαργαρίτα Καραπάνου (χρησιμοποιώντας το επώνυμο του συζύγου της, Γιώργου) με το μυθιστόρημα «Τα δέντρα». Το 1946 πήρε διαζύγιο και έφυγε με την κόρη της για το Παρίσι, όπου συνδέθηκε με τους Καστοριάδη, Καμπά, Αξελό, Ελύτη και ήρθε σε επαφή με τα πρωτοποριακά ευρωπαϊκά καλλιτεχνικά ρεύματα της εποχής.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ