Πρόσφατα, αναζωπυρώθηκε η συζήτηση περί ίδρυσης μη κρατικών πανεπιστημίων και αναθεώρησης του άρθρου 16 του Συντάγματος, σύμφωνα με το οποίο ανώτατη εκπαίδευση παρέχουν μόνον νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου. Ο σχετικός διάλογος διαρκεί δεκαετίες. Οι δε προσδοκίες από τα μη κρατικά πανεπιστήμια είναι ήδη αρκετά υψηλές, για λόγους όπως η – δικαιολογημένη ή μη – εμπιστοσύνη στη δύναμη της ιδιωτικής πρωτοβουλίας ή οι παθογένειες του ελληνικού δημόσιου πανεπιστημίου. Εκκινώντας από την παρατήρηση ότι, όποτε και αν ανοίξει πλήρως ο δρόμος για μη κρατικά πανεπιστήμια, ο πήχης των προσδοκιών θα είναι αρκετά ψηλός, με το παρόν σημείωμα επιχειρώ να συνεισφέρω στον δημόσιο διάλογο με δύο πλέγματα ερωτήσεων και συναφών παρατηρήσεων. Το πρώτο πλέγμα αφορά την έρευνα εντός του μη κρατικού πανεπιστημίου. Το δεύτερο, την έρευνα εκτός πανεπιστημίου.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή