Δεν είναι τυχαίο πως, σήμερα, πολλοί ΟΤΑ (Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης) αποτελούν πεδίο «δόξης λαμπρό» για τις ελεγκτικές αρχές και την ελληνική Δικαιοσύνη. Ούτε ασφαλώς πως, με την άδεια της κυβέρνησης, αποτελούν το πεδίο καταγραφής και νομιμοποίησης της επιρροής του φασισμού. Η εικόνα αυτή είναι σύμφωνη με τη συνολική πραγματικότητα, όπου καθημερινά ξεγυμνώνεται η ανικανότητα και η αδιαφορία του σημερινού υποδείγματος διακυβέρνησης. Η «Ελλάδα 2.0» δεν είναι τίποτε άλλο από ένα πελατειακό κράτος νέου τύπου που στήνεται και δρα εργαλειοποιώντας και ευτελίζοντας κρίσιμους θεσμούς και επιτρέποντας στο παρακράτος, τις συμφύσεις του και την Ακροδεξιά να δρουν πιο ανεξέλεγκτα από ποτέ. Που μπορεί να παριστάνει τον διαιτητή στην ξεδιάντροπη αυθαιρεσία ενός προτύπου «επιχειρείν» στις δημόσιες παραλίες και τον τάχα συντετριμμένο παρατηρητή στις πυρκαγιές που κατακαίουν από άκρη σε άκρη ολόκληρους νομούς. Που ενώ σπεύδει να ρίξει χημικά σε γήπεδα ακόμη και εναντίον οικογενειών και παιδιών, «παρακολουθεί διακριτικά» την πορεία «εισαγόμενων» ακροδεξιών ξένων χούλιγκαν από τα σύνορα ως την Αθήνα, με τελικό αποτέλεσμα μια δολοφονία που μπορούσε και έπρεπε να έχει αποτραπεί.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή