Πρώτα άκουσα τη φωνή του. Μια φωνή μέσα στη ζέστη που ήξερε τι ήθελε. Κοφτή. Σίγουρη. Διόλου παρακαλετή. Δεν θα ήταν πάνω από πέντε – έξι ετών. «Θέλω να μου αγοράσεις κάτι». Ενας μικρός ρομά. Ενα τσιγγανάκι. Ενας κούκλος. Με τράβηξε προς το καραγκιόζ μπερντέ περίπτερο της γειτονιάς μου, ταράχτηκα, ενοχοποιήθηκα, όλα
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ