Ατζέντα

Ο παλιός κανόνας θέλει την ατζέντα της ασφάλειας να αποτελεί προνομιακό πεδίο ρητορικής για κόμματα σαν τη ΝΔ – κόμματα, δηλαδή, των οποίων η παραδοσιακή βάση περιγράφεται ως συντηρητική. Ο νέος νεοδημοκρατικός κανόνας, αυτός που απ’ την πρώτη κυβερνητική τετραετία φτιάχνει για το κόμμα του ο νυν αρχηγός της κεντροδεξιάς παράταξης, τη θέλει να μην είναι δεξιά ή αριστερή αλλά «θεμελιώδες αγαθό του πολίτη γιατί συνδέεται άρρηκτα με τη σταθερότητα, την κοινωνική ειρήνη, την ανάπτυξη, το δικαίωμα στην προκοπή και συνιστά αναγκαία προϋπόθεση για την ανεμπόδιστη άσκηση κάθε ατομικού και κοινωνικού δικαιώματος». Ετσι, η σχετική θεματολογία εντάχθηκε στο κεντρικό προεκλογικό δίλημμα των γαλάζιων μεταξύ της σταθερότητας και της προόδου και των περιπετειών που κατά πάσα πιθανότητα θα έφερνε μια άλλη κυβέρνηση. Και όχι μόνο. Με το καινούργιο της επικοινωνιακό αμπαλάζ αφορούσε τόσο τους πούρους δεξιούς – οι οποίοι λοξοκοιτούσαν προς κάποιο από τα δεξιά της Δεξιάς κομματίδια – όσο και τους κεντρώους, στους οποίους απευθύνθηκε η ΝΔ προκειμένου να κλειδώσει την αυτοδυναμία της.