Για να φιλοτεχνήσει το προφίλ του κόμματος που έχει και θέληση και τεχνογνωσία να εγγυηθεί την ασφάλεια – εθνική και δημόσια – ξεκίνησε να αναδεικνύει τις σχετικές ολιγωρίες της κυβερνώσας Αριστεράς πολύ πριν αρχίσει επίσημα η προεκλογική περίοδος του 2019. Εκτοτε αφιέρωσε αρκετό χρόνο επιχειρώντας να πείσει την κοινή γνώμη πως είναι μια πολιτική δύναμη ικανή να καταπολεμήσει το αίσθημα της ανασφάλειας – για την ακρίβεια, δούλεψε μεθοδικά ώστε να εμφανιστεί ως η μοναδική τέτοια. Μέχρι και όταν κλήθηκε ως κυβέρνηση να αντιμετωπίσει πρωτοφανείς έκτακτες συνθήκες, δεν εγκατέλειψε την προσπάθεια. Υπενθύμιζε σε τακτά χρονικά διαστήματα τη βούλησή της να πατάξει την εγκληματικότητα ή διαφήμιζε την αναβάθμιση της στρατιωτικής ισχύος της χώρας με νέα αεροσκάφη και φρεγάτες. Παρ’ όλα αυτά, η για πολλούς εδραιωμένη πεποίθηση ότι μπορεί να τους προστατεύσει καλύτερα απ’ ό,τι οι προηγούμενοι ράγισε από το ωστικό κύμα των εκρήξεων στη Νέα Αγχίαλο. Κι έπειτα πατήθηκε από τις ρόδες ενός κομβόι κροατών χούλιγκαν. Γιατί η ατζέντα της ασφάλειας φτιάχνεται δύσκολα αλλά καταστρέφεται γρήγορα. Δύο μόλις γεγονότα αρκούν για να μουντζουρώσουν ένα αφήγημα ετών.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή