To χειρότερο με τον συναγερμό δεν είναι το διάστημα που ακούγεται. Eίναι το διάλειμμα που κάνει προτού ακουστεί ξανά. Στην αρχή ελπίζεις ότι ο κάτοχός του το άκουσε και το σταμάτησε. Υστερα από μερικές επαναλήψεις καταλαβαίνεις ότι ήσουν υπερβολικά αισιόδοξος και σε κάθε διάλειμμα περιμένεις πια με αγωνία πότε ο γοητευτικός αυτός ήχος θα φτάσει και πάλι στ’ αφτιά σου. Είναι σαν το ανέκδοτο με τον τύπο στον πάνω όροφο και το παπούτσι, αλλά με μια ποσότητα παπουτσιών πολλαπλάσια κι από τη συλλογή της Ιμέλντα Μάρκος.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή