Κάθε κόμμα έχει τα δικά του ήθη και έθιμα. Ενα από τα πατροπαράδοτα συριζαϊκά είναι η συγγραφή κειμένων. Σύντροφοι κάθε βαθμίδας, τάσης και κοσμοθεωρίας έχουν υπογράψει πολλά τέτοια προκειμένου να παρέμβουν στις εσωκομματικές συζητήσεις που τρέχουν στον ΣΥΡΙΖΑ, για τα μεγάλα ή για τα μικρά. Ορισμένα έχουν προκαλέσει από μόνα τους κάποιον απ΄ τους επαναλαμβανόμενους κύκλους αριστερής εσωστρέφειας. Αλλα έχουν περάσει απαρατήρητα. Η συνήθεια δεν σταμάτησε ούτε στα χρόνια της κυβερνώσας Αριστεράς. Η εσωτερική αντιπολίτευση χρησιμοποίησε συχνά τη μέθοδο της δημοσιοποίησής τους για να μεμφθεί επιλογές της ηγεσίας – ή έστω για να καταγραφεί η θέση της στα πρακτικά. Οι μυημένοι στα κομματικά πράγματα επιβεβαιώνουν ότι τα περισσότερα έχουν κοινό θέμα: την περιλάλητη εσωκομματική δημοκρατία. Παρότι πλειοψηφία και μειοψηφία ομνύουν σ΄ αυτή, μια ανθολογία των εν λόγω κειμένων μαρτυρά πως αρκετοί πιστεύουν ότι οι συλλογικές διαδικασίες έχουν εγκαταλειφθεί για χάρη ενός αρχηγοκεντρικού μοντέλου. Το πιο πρόσφατο παράδειγμα είναι εκείνο των 14 μελών, τα οποία καταγγέλλουν επανάληψη της πολιτικής σκέψης και πρακτικής που ευθύνονται σε μεγάλο βαθμό για την ελεύθερη πτώση των εκλογικών τους ποσοστών και σήμερα.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ