Απέναντι στη βία

Μπορεί να βγει νοκάουτ η ακραία ένταση και να μην έχουμε στο εξής μάχες σώμα με σώμα που οδηγούν ακόμη και σε δολοφονίες; Το να κλείσεις τους συνδέσμους φιλάθλων, ασφαλώς είναι μια προσέγγιση που μπορεί να αποκτήσει θετικό πρόσημο. Οπως και αυτή που υπαγορεύει τον πλήρη έλεγχο των θυρών με «ζητήματα», από την Αστυνομία. Γιατί εδώ και καιρό αυτή ουσιαστικά απείχε και ο ρόλος του επόπτη είχε περάσει σε εταιρείες ή σε ομάδες, που μάλλον δεν μπορούσαν να αντεπεξέλθουν στις αυξημένες απαιτήσεις. Ολα αυτά «ακουμπούν» την κορυφή του παγόβουνου. Ωστόσο, για να φτάσει κάποιος εδώ, είναι ανάγκη να εξετάσει και να χτυπήσει το όλο πρόβλημα στη ρίζα του. Θα μπορούσε να ειπωθεί πως οι προτάσεις του Ολυμπιακού, απόλυτα τεκμηριωμένες και ψύχραιμες, σε αυτό ακριβώς αποβλέπουν. Δεν ήταν ένα πακέτο μέτρων του… αέρα. Το ελληνικό ποδόσφαιρο έχει παθογένειες χρόνων και δεν αντιμετωπίζονται με ευχολόγια, αλλά μόνο με αποφασιστικό τρόπο δράσης. Πρέπει να συλλαμβάνονται οι παραβάτες και η τιμωρία τους να είναι παραδειγματική. Να ελέγχει η πολιτεία ποιος μπαίνει στο γήπεδο και αν αυτός οπλοφορεί. Οι νόμοι που υπάρχουν, ας εφαρμοστούν επιτέλους και ας απαγορευτεί ακόμη και διά βίου η είσοδος στο γήπεδο όσων «ξεφεύγουν» με τον έναν ή τον άλλο, τον πολύ ακραίο, τρόπο. Θα σταματήσουν επιτέλους οι συμμορίες που λυμαίνονται το ποδόσφαιρο και θα φύγουν από το προσκήνιο ή το παρασκήνιο άνθρωποι με ανύπαρκτη σχέση με τον αθλητισμό; Μπορεί κάποιος να τους βάλει «στοπ»; Θα εφαρμοστεί η ολιστική μελέτη ή θα παραπεμφθεί στις ελληνικές καλένδες; Τι αλήθεια κάνει η ΕΠΟ γι’ αυτό και την ουσία; Επίσης, υπάρχουν κανονισμοί για τις επιτροπές της Ομοσπονδίας; Και τι παίζεται για την έδρα της Εθνικής και πόσο διαφανείς είναι οι διαδικασίες που σχετίζονται με το πού θα κατασκευαστεί προπονητικό κέντρο  για την εθνική ομάδα;