Κάθε σαπουνόπερα η οποία θέλει να σέβεται τον εαυτό της είναι υποχρεωμένη να συνεχίζεται μέχρι… τελικής πτώσεως. Στην περίπτωση δε που αυτή η πτώση γίνει μέσα σε ένα «κλουβί», από εκείνα που είναι ειδικά σχεδιασμένα για να φιλοξενούν αγώνες των αποκαλούμενων Μεικτών Πολεμικών Τεχνών (ΜΜΑ), τότε τόσο το καλύτερο για τους παραγωγούς και τους θεατές της, που θα δουν την επιμονή και την υπομονή τους να δικαιώνεται – φυσικά με το αζημίωτο.

Η αλήθεια είναι ωστόσο ότι στην περίπτωση του Ιλον Μασκ και του Μαρκ Ζάκερμπεργκ, του πρώτου και του όγδοου πλουσιότερου ανθρώπου στον πλανήτη σήμερα, κάθε άλλο παρά βέβαιο πρέπει να θεωρείται ότι το σενάριο που άρχισε να γράφεται τον Ιούνιο θα ολοκληρωθεί με αυτόν τον τρόπο κάπου στα τέλη του Αυγούστου. Και αυτό διότι ενώ ο πρώτος συνεχίζει να προκαλεί και να ισχυρίζεται ότι ο μεταξύ τους αγώνας πλησιάζει και ότι τα οργανωτικά ζητήματα έχουν σχεδόν λυθεί, ο δεύτερος μοιάζει να έχει… ξενερώσει και διαμηνύει πως η κορύφωση δεν θα έρθει ποτέ.

«Ο αγώνας θα οργανωθεί από τον δικό μου μηχανισμό και του Ζουκ (όχι την UFC). Θα υπάρξει ζωντανή μετάδοση σε αυτή την πλατφόρμα και στη Meta. Ολα στο φόντο των καμερών θα αφορούν την αρχαία Ρώμη, κάτι που σημαίνει πως δεν θα υπάρχει τίποτε σύγχρονο. Μίλησα σχετικά με την πρωθυπουργό της Ιταλίας και με τον υπουργό Πολιτισμού. Συμφώνησαν αμφότεροι σε μια επική τοποθεσία». Αυτά αναφέρει η ανάρτηση του Μασκ στην X (πρώην Twitter) που έγινε στις 11 Αυγούστου, προκαλώντας συνειρμούς και φαντασιώσεις που οδηγούν απευθείας στο θρυλικό Κολοσσαίο. Αφησε μάλιστα να διαρρεύσει ότι η ημερομηνία που έχει ήδη επιλεγεί είναι η 26η Αυγούστου, δηλαδή το επόμενο Σάββατο, ενώ διαβεβαίωσε τους υποστηρικτές του πως γυμνάζεται καθημερινά με επαγγελματίες και συνεχίζει να σηκώνει βάρη και στη δουλειά.

 

Στον αέρα η σύγκρουση. Πολύ γρήγορα ωστόσο ήρθαν δύο διαψεύσεις – έστω και εν μέρει. Η μία από το στόμα του ιταλού υπουργού τον οποίο επικαλέστηκε το αφεντικό της Tesla, της Space-X και της X, Τζενάρο Σαντζουλιάνο, ο οποίος δήλωσε: «Είχα μια μακρά και φιλική συζήτηση με τον Ιλον Μασκ, με τον οποίο συζητήσαμε για το κοινό μας πάθος σε σχέση με την ιστορία της αρχαίας Ρώμης. Διερευνούμε τώρα πώς θα οργανώσουμε ένα μεγάλο γεγονός με φιλανθρωπική και ιστορική αναφορά, με πλήρη σεβασμό και προστασία των σχετικών τοποθεσιών. Το γεγονός αυτό δεν θα λάβει χώρα στη Ρώμη».

Από την πλευρά του, ο ιδρυτής της Facebook και νυν Meta, ο οποίος ασχολείται εδώ και χρόνια με το ζίου-ζίτσου έχοντας συμμετάσχει και σε αγώνες, έδειξε ιδιαίτερα καχύποπτος για τις πραγματικές προθέσεις του ανταγωνιστή του και δυνάμει αντιπάλου του στο ρινγκ. «Νομίζω πως μπορούμε να συμφωνήσουμε όλοι ότι ο Ιλον δεν είναι σοβαρός και ότι ήρθε η ώρα να προχωρήσουμε παραπέρα (…) Αρχικά δεν επιβεβαίωσε την πραγματική ημερομηνία που του πρόσφερα, στη συνέχεια είπε ότι χρειάζεται μια επέμβαση και τώρα μου ζητά να κάνουμε ένα δοκιμαστικό στον περίβολο του σπιτιού μου» έγραφε στο Threads, την πλατφόρμα που ίδρυσε με σκοπό να χτυπήσει την X-Twitter. Και συνέχισε: «Εάν ο Ιλον σοβαρευτεί ποτέ για μια ημερομηνία και ένα επίσημο γεγονός, ξέρει πώς θα με βρει. Αλλιώς ας προχωρήσουμε. Προσωπικά θα επικεντρώσω στον ανταγωνισμό με ανθρώπους που παίρνουν στα σοβαρά τον αθλητισμό».

Ολα λοιπόν παραμένουν στον αέρα, με την αγωνία του φιλοθεάμονος κοινού να μεγαλώνει. Θα έχει τελικώς το μεγάλο προνόμιο να απολαύσει δύο παγκοσμίως επώνυμους και μεγιστάνες του πλούτου να λύνουν τις διαφορές τους με τρόπο άμεσο και βίαιο; Με μια σώμα με σώμα σύγκρουση η οποία, εμμέσως πλην σαφώς, παραπέμπει και στα όσα συμβαίνουν πολύ συχνά ανάμεσα σε μπράβους νυχτερινών μαγαζιών ή και στους δρόμους λαϊκών γειτονιών όπου οι ίδιοι δεν συχνάζουν;

Μια πολύ γνωστή τακτική. Με την απάντηση στα παραπάνω ερωτήματα να είναι, για την ώρα, άγνωστη, το ενδιαφέρον αρκετών στρέφεται σε αυτά που κρύβονται πίσω από την πρόκληση σε «μονομαχία» ανάμεσα σε Μασκ και Ζάκερμπεργκ. Στην αιτία, με άλλα λόγια, που τους οδήγησε – αρχικά τον πρώτο, με τον δεύτερο να σηκώνει αμέσως το γάντι – να θέλουν να μετατρέψουν σε μπουνιές και κλωτσιές τις φραστικές αντιπαραθέσεις των προηγούμενων επτά ετών και το «μίσος» που, σύμφωνα με τη «Liberation», αισθάνονται έτσι κι αλλιώς ο ένας για τον άλλο.

Οπως εξηγεί μιλώντας στη γαλλική εφημερίδα ο Κλεμάν Ντιμπρόι, καθηγητής Μάρκετινγκ στο Kedge Business School, η σύγχυση που έχει προκληθεί διαθέτει όλα τα χαρακτηριστικά μιας πολύ γνωστής εμπορικής στρατηγικής: της σύγκρουσης. Ο Ντιμπρόι επικαλείται μάλιστα το παράδειγμα δύο άλλων παγκοσμίως γνωστών brand names προκειμένου να στηρίξει τα επιχειρήματά του. «Η υπόθεση που αποτελεί σημείο αναφοράς και για την οποία μιλάμε συχνά στον χώρο του μάρκετινγκ έχει να κάνει με την ιστορία της Coca-Cola και της PepsiCo» λέει, υπενθυμίζοντας την περιβόητη κίνηση της δεύτερης, κατά τη δεκαετία του ’80, η οποία έδωσε την αφορμή για να ξεσπάσει μια δημόσια σύγκρουση: μια διαφήμιση στην οποία άνθρωποι δοκίμαζαν με κλειστά μάτια τα δύο αναψυκτικά, για να καταλήξουν ότι αυτό στο μπλε κουτί ήταν το πιο εύγευστο.

«Η τεχνική της αντιπαράθεσης στον χώρο του μάρκετινγκ δεν είναι καινούργια, όμως η σημασία της έχει αυξηθεί με την εμφάνιση των κοινωνικών δικτύων. Από τότε, έχουμε γίνει μάρτυρες μιας αύξησης και κλιμάκωσης των trash (σκουπιδιών)» σημειώνει ο Ντιμπρόι, προσθέτοντας στον συλλογισμό του τα παραδείγματα και άλλων εταιρειών. «Η BMW εναντίον της Audi, η McDonald’s εναντίον της Burger King, η Samsung εναντίον της Apple κ.ο.κ. Η ίδια τεχνική εφαρμόζεται σε πολλούς ακόμα κλάδους» τονίζει.

«Οταν έχεις μια αντιπαράθεση ανάμεσα σε φίρμες, χρειάζεσαι ένα αφήγημα που μπορεί να συμπυκνωθεί με απλό τρόπο: ο ηγέτης απέναντι σε κάποιον που τον αμφισβητεί, ο παλιός ενάντια στον νέο, ο μεγάλος κατά του μικρού» τονίζει επίσης ο ίδιος, προτού καταλήξει σε μια διαπίστωση η οποία αποτελεί και την ουσία αυτού του φαινομένου: «Από την ίδια τους τη φύση, η αντιπαράθεση και η σύγκρουση προσελκύουν το ενδιαφέρον».

Η λύση στην τεχνητή νοημοσύνη;

Φαίνεται δε πως αυτό το ενδιαφέρον, που έχει τη δυνατότητα να μετατραπεί και σε αύξηση εσόδων και κερδών, είναι πολύ πιο σημαντικό σε μια στιγμή που οι όμιλοι τόσο του Μασκ όσο και του Ζάκερμπεργκ αντιμετωπίζουν προβλήματα. Για του λόγου το αληθές, από τη στιγμή που ο πρώτος διέθεσε 44 δισ. δολάρια για να αποκτήσει την Twitter, διαπίστωσε ότι τα διαφημιστικά της έσοδα μειώθηκαν κατά περίπου 50%. Οσο για τον δεύτερο, ενώ τις πρώτες λίγες ημέρες μετά την εμφάνιση της πλατφόρμας Threads είδε να εγγράφονται σε αυτήν κάπου 100 εκατ. χρήστες, έναν μήνα αργότερα όχι απλώς έχει ανακοπεί η αρχική δυναμική, αλλά ο παραπάνω αριθμός έχει υποχωρήσει περίπου στο μισό.

Σε αυτό το φόντο, μπορούμε αναμφίβολα να ερμηνεύσουμε πιο εύκολα όσα συμβαίνουν εδώ και δύο περίπου μήνες ανάμεσα στους δύο μεγιστάνες. Μόνο που και οι δύο (περισσότερο ο Μασκ) πρέπει να συνειδητοποιούν πλέον ότι, έστω και άθελά τους, έχουν βάλει πολύ ψηλά τον πήχη του ανταγωνισμού και των προσδοκιών στον χώρο του θεάματος. Ισως λοιπόν, εάν δεν τα βρουν για τον χώρο, τον χρόνο και τον τρόπο της μεταξύ τους «μάχης», αναγκαστούν να εξετάσουν ένα άλλο σενάριο: να βρεθούν σε ένα ρινγκ όχι οι ίδιοι αυτοπροσώπως, αλλά τα… ομοιώματά τους, με τη βοήθεια μιας τεχνολογίας στην οποία μπλέκονται ήδη αμφότεροι: της τεχνητής νοημοσύνης.