Η επίθεση του «γιγαντιαίου» παστίτσιου

Ναι, ξέρω, στην ταινία του Πάνου Κούτρα, γιγαντιαίο είναι ένα κομμάτι μουσακάς, αλλά την περασμένη εβδομάδα, στο μενού του κινηματισμού, διακινείτο ένα τάπερ με παστίτσιο. Το οποίο έβγαλε ένα ζευγάρι για να ταΐσει το παιδί του σε μπιτς μπαρ της Χαλκιδικής, αλλά ο σερβιτόρος τούς το απαγόρευσε και το ζευγάρι έκανε δριμεία καταγγελία στα social και τα social – που το άδικο δεν το αντέχουν – το έκαναν viral και τάχθηκαν αναφανδόν υπέρ του ζευγαριού με το παστίτσιο και μετά η διεύθυνση του μπιτς μπαρ απάντησε ότι έτρωγαν οι ίδιοι από το παστίτσιο αφού πρώτα είχαν παραγγείλει φαγητά που δεν τους άρεσαν και το κατάστημα τους έδωσε τα χρήματά τους πίσω. Ολα αυτά στο πλαίσιο της μεγάλης καλοκαιρινής επανάστασης που θέλει πίσω τις ακτές μας και έξω τις ξαπλώστρες και τις ομπρέλες από τις παραλίες. Εχω ωστόσο την εντύπωση ότι πολλοί «επαναστάτες», αν όχι οι περισσότεροι, αυτό που θέλουν είναι ξαπλώστρες και ομπρέλες δωρεάν, τις οποίες αυτός που τις αγόρασε και τις έστησε θα τους τις παραχωρεί από κιμπαροσύνη διότι είμεθα και λαός κιμπάρης.