Ογδόντα οκτώ (88) θεατρικά σχήματα μοιράστηκαν 1.930.000 ευρώ, δύο φεστιβάλ έλαβαν από είκοσι και τριάντα χιλιάδες ευρώ και μια θεατρική εκδήλωση άλλες είκοσι χιλιάδες: συνολικά για την προσεχή θεατρική σεζόν (2023 – 2024) οι επιχορηγήσεις του υπουργείου Πολιτισμού ανήλθαν στο ποσό των δύο εκατομμυρίων ευρώ.  

Τα περισσότερα θέατρα – σχήματα έλαβαν από 15.000 ως 30.000 ευρώ. Με το ποσό των 35.000 ευρώ επιχορηγήθηκε η θεατρική εταιρεία Πράξη – Θέατρο οδού Κεφαλλληνίας για την παράσταση «Βασιλιάς Ληρ» που θα σκηνοθετήσει ο Στάθης Λιβαθινός με την Μπέτυ Αρβανίτη. Από 40.000 ευρώ έλαβαν το Θέατρο Τέχνης Κάρολος Κουν για την κωμωδία του Ευγένιου Λαμπίς «Οι δύο δειλοί», η εταιρεία Δόλιχος – Θέατρο Πορεία του Δημήτρη Τάρλοου για το «Εγκλημα και Τιμωρία» του Ντοστογέφσκι και το Θέατρο του Νέου Κόσμου για το ανέβασμα της «Γέρμας», όχι του Λόρκα, αλλά μιας σύγχρονης εκδοχής του Αυστραλού Σάιμον Στόουν (στο θέατρο Πόρτα).

Από τις 219 προτάσεις που τέθηκαν, η αρμόδια Γνωμοδοτική Επιτροπή Θεάτρου άναψε το πράσινο φως στις 91, ακολουθώντας ένα σκεπτικό που έχει υιοθετήσει τα τελευταία χρόνια: μέσα από αυτό το σκεπτικό το ΥΠΠΟ λειτουργεί σαν «μικρός» συμπαραγωγός, καθώς η επιχορήγηση αφορά συγκεκριμένη παραγωγή – παράσταση, δηλαδή συγκεκριμένο έργο. Δεν λειτουργεί σαν μοχλός στήριξης και συνολικής ανάπτυξης – ανάπτυξης με προοπτική, ενός θεατρικού οργανισμού. Είναι ξεκάθαρο ότι «τα προτεινόμενα προς επιχορήγηση ποσά δεν στοχεύουν να καλύψουν το συνολικό κόστος κάθε παραγωγής, αλλά τη μερική στήριξη των παραγωγών, με προτεραιότητα στην όσο το δυνατόν ικανοποιητικότερη διασφάλιση όσων καλλιτεχνών συμμετέχουν σε αυτές». Παράλληλα επιλέγει να στηρίζει ένα ευρύ πλαίσιο θεματικής (ελληνικό έργο, ξένο ρεπερτόριο, σύγχρονο και κλασικό) αλλά και είδος θεάτρου (πρόζα, devised, ομαδική δημιουργία κ.λπ.), με στόχο ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα των θεατρικών τάσεων της εποχής.

Με λίγα λόγια, μέσα από την τακτική των επιχορηγήσεων, το ΥΠΠΟ δεν χαράζει πορεία, δεν συμβάλλει στη διαμόρφωση του σύγχρονου θεατρικού γίγνεσθαι, δεν κάνει τολμηρές επιλογές – επιλογές-προτάσεις. Εξαίρεση αποτελεί η συστηματική στήριξη κάποιων θεατρικών σχημάτων – και πάλι όμως με ποσά που αφορούν μία παράσταση, ένα έργο και όχι τη συνολική παρουσία και πρόταση ενός οργανισμού μέσα στο συνολικό θεατρικό τοπίο. Πρόκειται, τελικά, για μια ασφαλή επιλογή που δεν προκαλεί ηχηρές αντιδράσεις – με την εξαίρεση κάποιων σχημάτων που δεν επιχορηγήθηκαν, γιατί, φαινομενικά, δεν αφορά πρόσωπα αλλά παραστάσεις…