Πέρασε τις διακοπές της στην Αλβανία και στην Απουλία, στα νοτιοανατολικά της χώρας της. Η ιταλίδα πρωθυπουργός Τζόρτζια Μελόνι δεν έπαψε όμως να ανησυχεί και να σχεδιάζει για το κρίσιμο φθινόπωρο που έχει μπροστά της. Οι άνεμοι της ύφεσης και οι περιορισμένοι διαθέσιμοι πόροι θα επιβάλουν δύσκολες επιλογές, οι διαφωνίες με την Κομισιόν συνεχίζονται και οι φοιτητές δίνουν ραντεβού για διαδηλώσεις τον Σεπτέμβριο στο Μιλάνο, έτοιμοι για σύγκρουση με την κυβέρνηση για τα ενοίκια και τις εστίες.

Τα στελέχη του οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησης που έμειναν πίσω στη Ρώμη, γράφει η «Repubblica», ανησυχούν: τα προβλήματα πολλαπλασιάζονται, τα χρήματα είναι λιγοστά, οι λύσεις δυσεύρετες. Οι πόροι για τον επόμενο προϋπολογισμό λείπουν. Ούτε τα επιπλέον κέρδη που ζητούνται με φορολογία από τις τράπεζες θα είναι αρκετά για να διορθώσουν την κατάσταση. Επιπλέον στα τέλη Αυγούστου πολλοί αποδέκτες του Εισοδήματος Ιθαγένειας θα μείνουν για πρώτη φορά χωρίς κανένα επίδομα. Το κόστος ζωής είναι υπερβολικό και απασχολεί την πλειοψηφία των νοικοκυριών.

Εκτός συνόρων

Η Μελόνι κινείται πιο εύκολα εκτός συνόρων από το να χρειάζεται να διαχειριστεί τους πιο ακανθώδεις οικονομικούς φακέλους. Ισως και για αυτόν τον λόγο έχει προγραμματίσει μια σειρά ταξιδιών στο εξωτερικό τους επόμενους δύο μήνες: εκτός από το G20 στην Ινδία και τη γενική συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών, θα πραγματοποιήσει ταξίδια στην Ελλάδα και την Αλβανία, την Ισπανία, το Ισραήλ και τις Βρυξέλλες.

Ωστόσο η εσωτερική ένταση συσσωρεύεται. Η οικονομική κατάσταση είναι ανησυχητική. Και αυτό γιατί πλησιάζει η προθεσμία του 2024, όταν οι κανόνες του Συμφώνου Σταθερότητας θα ρυθμίζουν τους εθνικούς προϋπολογισμούς, μετά την παύση που υπαγόρευσε η Covid.

Σημαίνει ότι η Ρώμη πρέπει να αντιμετωπίσει ξανά το έλλειμμα και το χρέος, που στο μεταξύ έχει αυξηθεί λόγω της ενεργειακής κρίσης και του πολέμου: 25-30 δισ., μέσα σε ένα πλαίσιο λιτότητας. Η καλοκαιρινή τουριστική περίοδος είναι επίσης απογοητευτική: θα κλείσει με χαμηλότερα έσοδα από το 2022.

Της λείπουν 15-20 δισ.

Αυτή τη στιγμή φαίνεται να λείπουν περίπου 15-20 δισ. για την επίτευξη όσων έχει υποσχεθεί για τις συντάξεις, τη φορολογική μείωση και τις υπερωρίες. Πράγμα που σημαίνει ότι δεν θα υπάρχουν επιπλέον πόροι για υγειονομική περίθαλψη, για την παιδεία ή για όσους θα χάσουν το βασικό τους εισόδημα.

Την ίδια στιγμή, η Γενική Συνομοσπονδία Εργατών ετοιμάζεται να στείλει επιστολή στη Μελόνι ζητώντας της «να συγκαλέσει τους κοινωνικούς εταίρους και να ανοίξει πραγματικές διαπραγματεύσεις για την ανανέωση των συμβάσεων, την αύξηση των μισθών και των συντάξεων, τον νόμο για την εκπροσώπηση και τον κατώτατο μισθό».

Ο γενικός γραμματέας του συνδικάτου Μαουρίτσιο Λαντίνι προετοιμάζεται για τη μεγάλη διαδήλωση στις 7 Οκτωβρίου στη Ρώμη: «Η πρωθυπουργός έχει δίκιο να ανησυχεί: η πλατεία θα είναι πολύ γεμάτη. Και είμαστε έτοιμοι να χρησιμοποιήσουμε όλα τα εργαλεία, συμπεριλαμβανομένου του δημοψηφίσματος, για να ακυρώσουμε τους νόμους που δημιουργούν επισφάλεια στους εργαζομένους».

Οι πολιτικοί αναλυτές θεωρούν πως όλα αυτά αποτελούν το πρελούδιο μιας γενικής απεργίας το φθινόπωρο στην Ιταλία, που θα φέρει σε ακόμα πιο δύσκολη θέση την κυβέρνηση Μελόνι.

Ρεκόρ διαταγμάτων

Η οποία κυβέρνηση, ενώ διαθέτει πλειοψηφία στη Βουλή, έχει επιδοθεί σε χρήση – ρεκόρ νομοθετικών διαταγμάτων. Τα χρησιμοποιεί σε πολλές περιπτώσεις: παρακολούθηση επικοινωνιών, καταπολέμηση δασικών πυρκαγιών, ρύθμιση για τις άδειες ταξί και τους μισθούς των διευθυντών ιδιωτικής εταιρείας, αποκατάσταση τοξικομανών, ρυθμίσεις για τις τιμές των αεροπορικών εισιτηρίων για τα νησιά, αλλά και την προστασία του μπλε καβουριού στη Μεσόγειο. Αυτό το κοκτέιλ κανόνων περιλαμβανόταν με αρκετά σαφή ορολογία στο διάταγμα omnibus, μια λατινική λέξη που σημαίνει κάτι σαν «για όλα».

Αυτό το παράδειγμα, αν και δεν είναι το πρώτο του είδους του που εγκρίθηκε από τη Μελόνι, δείχνει την ιδιαίτερη τάση της σημερινής κυβέρνησης για διατάγματα. Προβλέπονται από το Σύνταγμα όμως μόνο για εξαιρετικές περιπτώσεις καθώς αφήνουν ελάχιστα περιθώρια στην αντιπολίτευση – αφού εκδίδονται χωρίς την παραδοσιακή νομοθετική διαδικασία στη Βουλή, η οποία μπορεί να διαρκέσει μήνες.