Μια όπερα με έμπνευση από τον Καζαντζάκη

«Γιατί κάθεσαι εδώ με τα χέρια σταυρωμένα και ξεκουράζεσαι. Χριστός Ανέστη!». Οι κάτοικοι ενός ελληνικού χωριού γιορτάζουν το Πάσχα με προεξάρχοντα τον ιερέα τους Γρηγόρη, ο οποίος – κατά το έθιμό τους – επιλέγει ποιος θα υποδυθεί τον Χριστό και τους μαθητές του την επόμενη χρονιά. Η εικόνα της γιορτινής ατμόσφαιρας θα ραγίσει όταν πρόσφυγες φεύγοντας από τα λεηλατημένα σπίτια τους αναζητούν προστασία στο εύρωστο χωριό και γη να καλλιεργήσουν για να μπορέσουν να ζήσουν. Ο παπα-Γρηγόρης δεν είναι φιλόξενος και όταν μια νεαρή κοπέλα καταρρέει από αδυναμία και πεθαίνει, αποδίδει – σκόπιμα – τον θάνατό της στη χολέρα υποστηρίζοντας ότι την έφεραν οι κατατρεγμένοι πρόσφυγες. Ετσι δημιούργησε την πεποίθηση στους χωρικούς ότι πρέπει να σταθούν ενάντια στους ξένους. Οι ίδιοι λίγο νωρίτερα όμως είχαν αναλάβει από τον ίδιο παπά που έσπερνε το μίσος ρόλους για να ενσαρκώσουν το επόμενο Πάσχα το Θείο Δράμα.