Με το νέο εργασιακό νομοσχέδιο δίνεται η δυνατότητα στον εργαζόμενο να δουλεύει σε δύο εργοδότες, ενώ θεσμοδετούνται οι συμβάσεις απασχόλησης «μηδενικών ωρών» και «κατά παραγγελία». Παράλληλα με τις αλλαγές αυτές κατοχυρώνονται δικαιώματα των εργαζομένων, αποσαφηνίζονται γκρίζες περιοχές που διασφαλίζουν και τους εργοδότες, καθώς νομιμοποιούνται πρακτικές, οι οποίες υπάρχουν στην αγορά, αλλά χωρίς ξεκάθαρο πλαίσιο. Κάτι που οδηγούσε σε αδήλωτη εργασία. Στην περίπτωση της απασχόλησης σε δύο εργοδότες, αυτό που αλλάζει είναι ότι δεν χρειάζεται ο εργαζόμενος να έχει υπογράψει δύο διαφορετικές συμβάσεις μερικής απασχόλησης. Μπορεί να έχει μία σύμβαση πλήρους απασχόλησης με έναν εργοδότηση και, αν το επιθυμεί, άλλη μία μερικής απασχόλησης, έως 5 ώρες την ημέρα με άλλον εργοδότη.
Στην απασχόληση «μηδενικών ωρών», ο εργαζόμενος καλείται 24 ώρες πριν να δουλέψει μόνο όταν έχει ανάγκη η επιχείρηση. Εργάζεται εφόσον συμφωνεί και ο ίδιος και πληρώνεται μόνο για τις ώρες που εργάστηκε. Ο εργαζόμενος είναι αναγκαστικά δηλωμένος, με άδειες και ασφαλιστικές εισφορές. Στη σύμβαση «κατά παραγγελία» ο εργαζόμενος θα έχει μια νόμιμη σύμβαση εργασίας που υπόκειται σε όλο το ισχύον προστατευτικό πλαίσιο που αφορά τα ωράρια, την υπερεργασία και την υπερωρία.