Αν η αξία στη μουσική μετριόταν με το «πλάτος» και όχι με το «βάθος», πιθανότατα, η ζωή και το έργο της σπουδαίας ιταλίδας σοπράνο Ρενάτα Σκότο δεν θα είχαν και μεγάλη σημασία στην ιστορία της τέχνης της. Οπότε και ο θάνατός της, στις 16 Αυγούστου σε ηλικία 89 ετών στο σπίτι της στη Νέα Υόρκη, λογικά θα περνούσε μάλλον γενικά απαρατήρητος. Αν όμως ίσχυε ένας κανόνας σαν αυτόν, ακριβώς τα ίδια θα ίσχυαν και για μορφές όπως η Μαρία Κάλας, ή η Μπίργκιτ Νίλσον, με την πρώτη να είναι η κορυφαία τραγουδίστρια όλων των εποχών χωρίς ποτέ σχεδόν να έχει βγει από τα σύνορα της ιταλικής όπερας και τη δεύτερη μία από τις μεγαλύτερες μορφές του βαγκνερικού σύμπαντος, που επίσης σχεδόν δεν πλησίασε καν τους άλλους μεγάλους συνθέτες της «απόλυτης τέχνης».

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή