Δεν γνώριζα τον Στέφανο Κασσελάκη. Μέχρι που ανακοίνωσε τη δημιουργία πλατφόρμας για την ανασυγκρότηση του ΣΥΡΙΖΑ. Και ξεκίνησα να διαβάζω δηλώσεις του, να βλέπω βίντεο, τον ακολούθησα στα social media. Και το πακέτο μου φάνηκε τόσο ελκυστικό, ώστε άρχισα να σκέφτομαι μήπως είναι ψεύτικο. Στα 35 του, με καλές σπουδές και πολιτικές εμπειρίες στις ΗΠΑ, αυτοδημιούργητος εφοπλιστής με έδρα το Μαϊάμι, ευπαρουσίαστος, openly gay, με θέσεις στη σφαίρα της κοινής λογικής. Αγοράζω χωρίς δεύτερη σκέψη. Θα το αγόραζαν και στον ΣΥΡΙΖΑ; Αγνωστο. Γιατί ο Κασσελάκης κάνει ακόμα και την Αχτσιόγλου να δείχνει μεσήλικη. Και με τα περισσότερα στελέχη θα επικοινωνεί περίπου όπως το παιδάκι με τον ΕΤ, στον «Εξωγήινο». Το ερώτημα αφορά το κίνητρο. Εκπορεύεται από την αγωνία του για το κόμμα και τη χώρα ή είναι, απλώς, ένα προσωπικό project με τα συστατικά του αμερικανικού ονείρου; «ΟΚ, βγάλαμε λεφτά, τα καταφέραμε, πάμε τώρα στον πιο φιλόδοξο στόχο». Εννοείται ότι προτιμώ τη δεύτερη εκδοχή.