Το σπίτι μου το έσωσαν οι γείτονες

Οι μνήμες των σπιτιών δεν είναι σαν τις μνήμες των ανθρώπων. Είναι φτιαγμένες από τις ανθρώπινες, αλλά μετά γίνονται κάτι άλλο. Οι γραμμές από μολύβι στον τοίχο με τις ημερομηνίες από δίπλα για το πώς ψήλωναν τα παιδιά, ο λεκές στο πάτωμα από το παλιό ψυγείο που έσταζε, η γλάστρα που κρέμεται με αυτοσχέδιο καλαθάκι από την οροφή και κουνιέται στον αέρα (βασιλικός ή δυόσμος;) – είναι του σπιτιού πια αυτά, του ανήκουν.