Η Λιθουανία μπορεί να μην είναι Νέα Ζηλανδία, κάτι που σημαίνει ότι στον αυριανό νέο «τελικό» η Εθνική θα πρέπει να δείξει χαρακτήρα. Ομως η πίεση αυτή τη φορά θα είναι στους αντιπάλους μας που γνωρίζουν ουσιαστικά ότι με νίκη προκρίνονται στα προημιτελικά και θα έχουν αυτοί πλέον το μεγάλο «πρέπει» που είχαν χθες οι διεθνείς μας.

Ηταν φανερό , ακόμα και στα απλά σουτ στο πρώτο μέρος, το πόσο «βαριά» ήταν η μπάλα για τους παίκτες του Δημήτρη Ιτούδη που γνώριζαν καλά ότι σε περίπτωση νίκης έκαναν απλά το καθήκον τους, αλλά εάν έχαναν θα ήταν παταγώδης αποτυχία.

Τώρα η – υπερβολική – πίεση έχει φύγει και αυτό μπορεί να λειτουργήσει υπέρ μας κόντρα στους Λιθουανούς, ακριβώς όπως είχε γίνει και στο Ευρωμπάσκετ του 2017 στην τελική φάση στην Τουρκία που αν και αουτσάιντερ μπήκαμε εξαιρετικά στο νοκάουτ παιχνίδι στους «16» και τους αποκλείσαμε στον δρόμο προς τα προημιτελικά.

Εδώ μπορεί να μην είναι νοκάουτ, αλλά έχει αυτόν τον χαρακτήρα για την ομάδα μας που μπαίνοντας με 2-1 νίκες στην επόμενη φάση και τους Λιθουανούς στο 3-0 δεν έχει περιθώριο για ήττα προκειμένου να μείνουμε «ζωντανοί» και πλέον να θέλουμε μετά μια ακόμα νίκη με το Μαυροβούνιο για να φτάσουμε στο… ταβάνι μας που μάλλον είναι τα προημιτελικά. Και μετά βλέπουμε.

Η ψυχολογία αλλάζει άρδην και πλέον στον νέο όμιλο με ΗΠΑ, Λιθουανία και Μαυροβούνιο τα πράγματα είναι απλά. Με δύο νίκες στον πόντο παίρνουμε την πρόκριση καθώς είναι σχεδόν αδύνατον τόσο οι Λιθουανοί όσο και οι Μαυροβούνιοι να κοντράρουν την ομάδα του Στιβ Κερ, που μοιάζει σαφέστατα πολύ καλύτερη από αυτή που είχε παρουσιαστεί πριν από τέσσερα χρόνια στην Κίνα και έφτασε…ασθμαίνοντας μέχρι την 7η θέση τελικά.

Οπως και να έχει το μεγάλο άγχος φεύγει πάνω από τον Δημήτρη Ιτούδη και τους παίκτες του και πλέον όλα είναι ανοιχτά.